Google
 

zaterdag 22 december 2007

Enkele clichés bevestigd en weerlegd

Gisteren zat tussen de post een folder van de minst geliefde partij van het land maar waarop toch 1/5 van de Belgen heeft gestemd nl. het Vlaams Belang. Persoonlijk vind ik deze politiek partij te rechts maar op sommige punten kan ik ze wel volgen.

In het boekje staan enkele schokkerende vaststellingen, die de ogen zouden moeten openen van menig Vlamingen. Ik pleit zeker niet voor een onafhankelijk Vlaanderen, maar in ieder geval zal er veel moeten veranderen, zodat de volgende stellingen, niet meer bestaan.

Hier volgen de belangrijkste:

  • Jaarlijks vloeit bijna 13 miljard € van Vlaanderen naar Wallonië
    • In Nederland onstond enkele jaren terug een rel omdat er jaarlijks 2 tot 3 miljard € naar de Europese Unie ging
    • Dit bedrag is 8 keer groter dan de jaarlijkse ontwikkelingshulp van België wereldwijd
    • Gemiddeld betaalt elke Vlaming jaarlijks 2.100€ aan Wallonië. Wie kan rekenen: een gezin van vijf personen betaald meer dan 10000€
  • Men beweert dat het welvarende Wallonië in de vorige eeuw financiële steun aan Vlaandere verleende: dit klopt niet. Studie door Prof. Juul Hannes
  • Vlaanderen telt 6% werklozen, Wallonië 18%
  • In Wallonië werkt 40% van de actieve bevolking in overheidsdiensten, terwijl in Vlaanderen 25% (het Europese gemiddelde)
  • Waalse postbeambten zijn gemiddeld 43 dagen afwezig per jaar, terwijl de Vlaamse slechts 24.
  • In Vlaanderen staan maar liefst 1200 flitspalen, een heel groot contrast met Wallonië dat er slechts 30 telt. "Flits, en je geld zit in Wallonië"
  • In Wallonië zijn er dubbel zoveel erkende invaliden als in Vlaanderen
  • Vlaanderen is binnen België verantwoordelijk voor 80% van de export
  • Zonder Wallonië heeft Vlaanderen (+Brussel) een derde plaats op de ladder van het BBP per inwoner (na Luxemburg en Ierland)
Als dit allemaal correct is, dan moeten we kritisch zijn en een oplossing zoeken, want dit is helemaal disproportioneel en totaal absurd.

Voor wie voor de splitsing is, is dit argument een hele goeie: "Bijna de helft van de leden van de VN heeft een inwonersaantal dat lager ligt dan Vlaanderen. Ook enkele lidstaten van de EU tellen minder inwoners dan Vlaanderen (Slovakije, Denemarken, Finland, Ierland, Letland, Slovenië, Wallonië en Estland)"

Conclusie: het is tijd voor verandering.

donderdag 20 december 2007

Een tijd van feesten en studeren

Binnen enkele dagen is 'den blok' goed en wel begonnen. Ik wil iedereen alvast een vrolijk kerstfeest en gelukkig nieuwjaar te wensen.


zaterdag 1 december 2007

CDH breekt België


Leterme: "Ik heb al het mogelijke gedaan"

za 01/12/07 - Voor de tweede keer in 174 dagen is Yves Leterme ontheven van zijn formatie-opdracht. De formatie is vastgelopen op een nieuw "non" van CDH op enkele ultieme vragen van de formateur. Leterme heeft aan de koning gevraagd om niet langer formateur te zijn, de koning heeft dat aanvaard. De ex-formateur heeft dan een verklaring afgelegd.

"De voorbije weken en maanden heb ik al het mogelijke gedaan om mijn opdracht tot een goed einde te brengen", zei ex-formateur Leterme. "Dit is helaas niet gelukt."
(Belga)
"Het land heeft nood aan een stabiele regering en aan hervormingen. Samen met anderen heb ik daar hard aan gewerkt. Ik deed dat met vastberadenheid en geduld in de overtuiging dat dit noodzakelijk is voor de toekomst van ons land", voegde de ex-formateur er nog aan toe.

Leterme (foto) benadrukte ook dat hij van bij het begin wist dat het een zeer moeilijke opdracht was die tijd zou vergen. "Ik was me ervan bewust dat ik daarbij politiek en persoonlijk een groot risico nam."

De oud-formateur legt ook de nadruk op de weg die wel is afgelegd. "We hebben de basis gelegd voor een goed regeerakkoord dat toelaat om de maatschappelijke en sociaal-economische problemen daadwerkelijk aan te pakken."

"Het land en de mensen hebben nood aan een krachtdadige regering. Maar het blijft mijn overtuiging dat dit alleen mogelijk is als ook de noodzakelijke hervormingen worden doorgevoerd", zei Leterme.

"Ik moet vaststellen dat er geen duidelijke afspraken konden worden gemaakt met alle partijen over de inhoud van deze hervormingen. Het is voor mij duidelijk dat politieke akkoorden slechts mogelijk zijn na overleg en in consensus."

Aan het einde van zijn verklaring bedankte Leterme zijn collega's die mee hielpen zoeken naar oplossingen. Hij voegde er ook aan toe dat hij zelf bereid is om daar verder aan te werken.


Drie commentaren:

1. Dramatisch... Leterme deed zijn best...
2. Gevolg van dit alles: een verdere radicalisering tussen de twee landsdelen... de onafhankelijkheid van Vlaanderen komt weer een stapje dichter.
3. Ik haat CDH en vooral de voorzitster: Joëlle Milquet. Nog nooit borrelde dergelijke politieke haat in mij op, maar nu zou ik echt bereid zijn om te gaan betogen tegen dergelijke partijen en figuren... Het valt mij erg zwaar!

woensdag 21 november 2007

6 daagse in''t kuipke

Proximus Moblog Picture
view this picture on my Proximus Moblog

Het was reeds lang geleden dat ik naar een fietsevenement geweest was. Dankzij een vriendin kreeg ik 2 kaarten te pakken om naar de z6sdaagse in Gent te gaan. Ik nodigde Wouter (aka Webbey) uit, hij twijfelde geen moment en woensdagavond (21/11/2007) was het eindelijk zo ver.

Het Kuipke in Gent ligt in het Citadelpark. Niettegenstaande ik er regelmatig doorfiets, had ik het nog nooit binnenin gezien. Een heel groot gat in mijn cultuur als wielertoerist, maar bij met deze gelegenheid is die ook opgevuld.

We stappen binnen in de sportarena en krijgen al snel een peperkoek in de handen gestopt. Zo is de honger ook een beetje gestild. Terwijl we kijken waar ons tribune is, komen we oude bekenden tegen (oud: letterlijk): R. Hurtecant. Een goede vriend van Wouter en alsook organisator van verschillende cyclotochten o.a. Brugge-Mont Ventoux. In een zakje bij hem heeft hij twee boeken mee van zijn recent verschenen boek: Over de grens. Zeker een aanrader.

Na wat grappen en grollen beklimmen we de trap naar tribune J-K-L. Na een korte zitpauze besluiten we het middenplein op te zoeken om de racemachines te aanschouwen. Vederlicht carbon, dure wielen, ... alles erop aan eraan. Terzelfder tijd zijn de U23 bezig aan hun Toekomst zesdaagse.

Lang rechtstaan is niets voor ons dus wandelen we weer naar de tribune alwaar we plaatsnemen. Enkele minuten later start de echte zesdaagse. Na de ploegenvoorstelling wordt er echt gekoerst.

Bijna geruisloos vliegen (bijna letterlijk) de toppers over de piste. Zoals het echte Belgen (alvast nu nog) betaamt, supportert de hele zaal voor Iljo Keisse. Over de wedstrijden is het moeilijk om iets te vertellen omdat je het gevoel er niet kan bij typen. Eén ding is wel zeker: Keisse is een vedette die graag show verkoopt en met de concurrentie speelt... zeker in de derny race, waar hij de tegenstand op 1 ronde plaatste en zelf nog de sprint won.

Om 01.00 zit de tweede dag erop en met oververdiende winnaars: Keisse-Bartko. Hopelijk lukt het om volgend jaar weer van de partij te zijn, het is echt eens de moeite!

vrijdag 26 oktober 2007

donderdag 25 oktober 2007

Turks geweld tegen verdraagzaamheid


Drie Turkse jongeren blijven aangehouden

do 25/10/07 - Na de rellen van gisteravond in Schaarbeek en Sint-Joost-ten-Node blijven drie Turkse jongeren aangehouden. De burgemeesters doen intussen een oproep tot kalmte.
De burgemeesters van Schaarbeek en Sint-Joost-ten-Node hebben vanochtend de balans opgemaakt na de rellen van gisteravond.

(Belga)
Ze spreken van "een erg moeilijke situatie". Ze vrezen dat de rellen ook de volgende avonden en nachten nog zullen doorgaan en roepen daarom op tot kalmte.
Na de rellen van gisteravond bleven 94 mensen tijdelijk aangehouden. Drie van hen zijn doorverwezen naar het parket en mogelijk ook naar de onderzoeksrechter.
Opvallend: bijna de helft van de 94 aangehouden mensen zijn minderjarigen.
De daders hebben auto's vernield, trams, bussen en straatmeubilair beschadigd en voetpaden opgebroken.
"Zo kan het niet verder", vinden de burgemeesters. Ze roepen ook de Turkse ouders van de jongeren op om hun verantwoordelijkheid te nemen.

Artikel: hier
Bron: vrtnieuws

In het Journaal deze middag, blijkt dat via Turkse sites, gsmverkeer, ... alle mogelijk communicatiemiddelen er een enorme oproep is om op straat te komen. Dat deze mensen recalcitrant zijn en niet willen luisteren, lijkt jammer genoeg waar te zijn. Nu merk je pas hoe verdraagzaam deze mensen zijn, maar dit zal, zoals Henk zegt, aan hun zuiders temperament liggen...

Het baart zorgen dat er zoveel minderjarigen bij betrokken zijn. Dat belooft voor de toekomst, wanneer deze jongeren volwassenen worden. Het zal niet meer dan normaal zijn dat hun kinderen ook mee gaan lopen in de protestmarsen en exuberante schade aan te brengen.

Wie zijn daar nu de slachtoffers van?
- de mensen die ook van een andere origine zijn, maar die het WEL goed menen met België.
- wij, Vlamingen (Belgen)

Gevolg?
Een verdere radicalisering tov vreemde nationaliteiten die zal leiden tot een forse stijging van het aantal stemmen extreem rechtse politieke partijen, waardoor de breuk tussen het Franstalige en Nederlandstalige deel van België nog groter wordt, zodat het bij de volgende verkiezingen onmogelijk wordt om nog een regering te vormen. Dit kan in uiterst geval leiden tot de Vlaamse onafhankelijkheid, en een bewind door het Vlaams Belang, als is dit natuurlijk wel het rampscenario.

Oplossing?
Hard optreden! Recidivisten desnoods terugsturen naar het land van herkomst of bestuurlijke maatregelen nemen zodat bv. de familie niet meer naar ons landje kan komen.

Tour 2008

"De Tour 2008 moet een open strijd worden"

do 25/10/07 - In Parijs is de 95e editie van de Ronde van Frankrijk voorgesteld. "De Tour van de hoop", dixit Tour-directeur Christian Prudhomme, start op 5 juli 2008. Het is een atypische Tour zonder proloog.

Voor het eerst in meer dan veertig jaar is er geen proloog of inleidende tijdrit. De Tour start in Brest met een rit in lijn.
(VRT)
In de Tour-aanhef in Bretagne zijn er twee ritten met geaccidenteerde finales, niet meteen een kolfje naar de hand van de spurters. Op de vierde dag is er een individuele tijdrit (29 kilometer).

Een ploegentijdrit staat niet op het programma. Op de voorlaatste dag is er nog een afspraak voor de tijdrijders.

Via het Centraal Massief trekt de Tour naar de Pyreneeën. In de rit met aankomst op Hautacam ligt ook de Tourmalet op het parcours. In Pau staat de eerste traditionele rustdag op het programma.

Enkele overgangsritten brengen de renners daarna naar de zuidelijke Alpen. De Tour maakt een uitstap naar Italië, waar ook de tweede rustdag is. De laatste bergrit eindigt op l'Alpe D'Huez.


Artikel: hier
Bron: www.vrtnieuws.net

Persoonlijk vind ik het uitermate jammer dat de proloog er dit jaar niet bij is, het is een deel van het gebeuren. Het niet rijden van een ploegentijdrit is dit ook. Het is een speciale vorm van wielrennen en die boeit mij enorm. Hoe ploegen als sneltreinen een mooie geroteerde ketting vormen...

Wat ik dan weer wel positief vind, dat de bonificatieseconden afgeschaft zijn. De spankracht van de Tour zal omhoog gaan.

zondag 21 oktober 2007

Clubfeest Molentrappers

Naar jaarlijkse gewoonte wordt in de club een etentje gegeven voor het einde van het wielerseizoen. Na een kort gesprek met Kris beslissen we samen naar het feest te gaan. De eerste keer voor mij, benieuwd naar de inhoud van het etentje.

Om 19.00 stappen we Den Tap binnen waar reeds enkele leden samen de aperitief aan het benutten zijn. Al snel krijgen we ook een glasje aangeboden.
Het volk stroomt binnen en rond 20.00 worden we vriendelijk verzocht door Pol, onze voorzitter, aan tafel te gaan.

Een koud en een warm buffet en om de droge kelen de smeren: witte en respectievelijk rode wijn. Het eten is echt lekker en de wijn vloeit rijkelijk. Sommigen zitten al met een licht draaierig gevoel.

Na het eten worden de kampioenen gehuldigd. In onze reeks, A1, is dat de one and only: Jo: "Simply the best!".

Een feestje zou geen feestje zijn zonder Dj. Deze keer is het nogal een rare kwiet, om het nog zacht uit te drukken: Dj Adriaantje. Hij is zo marginaal, dat we soms plat gaan van het lachen. Slagers wisselt hij af met liedjes "voor de jeugd". De slogan van de avond, "Dj Adriaantje, u vraagt, wij draaien", vertelt veel over de discobar. Drank en muziek geven leuke effecten: de sfeer zit goed. De avond zal niet snel om zijn...

Tof feestje, volgend jaar kom ik zeker terug.

vrijdag 14 september 2007

Benny Vansteelant overleden

Duatleet Benny Vansteelant is overleden

vr 14/09/07 - Vanochtend is duatleet Benny Vansteelant gestorven in het ziekenhuis van Roeselare. De meervoudige wereldkampioen werd zaterdag aangereden door een auto tijdens een training en overleed vrijdagochtend na een hartstilstand. Hij werd 30 jaar.

Zaterdagochtend botste Benny Vansteelantop training in Hooglede-Gits met zijn fiets tegen een auto.
De gevolgen van de valpartij van Vansteelant waren niet min: een dubbele beenbreuk, schouderbreuk, kneuzingen in zijn gezicht, gescheurde milt en averij aan zijn longen en hart.
Vansteelant werd zaterdag geopereerd en verbleef de voorbije dagen in de intensive care van het ziekenhuis van Roeselare.
De dokters achtten de kans reëel dat hij zou terugkeren op topniveau, maar vrijdagochtend is hij plots overleden.
Benny Vansteelant was topsporter bij Bloso. Hij is afkomstig uit Torhout.


Toestand evolueerde nochtans gunstig
Volgens het ziekenhuis van Roeselare evolueerde de toestand van Benny Vansteelant gunstig. Donderdag had hij zelfs de intensive care mogen verlaten.
"De voorbije nacht had de patiënt rustig geslapen", meldt het ziekenhuis in een communiqué.
"Er was geen enkele oproep, maar vanmorgen kreeg Vansteelant een hartstilstand. De reanimatie werd onmiddellijk gestart, maar na een halfuur bleek de toestand onomkeerbaar"
Wat de precieze oorzaak van de hartstilstand was, is nog niet duidelijk. Volgens de dokters is een epilepsieaanval hem mogelijk fataal geworden.

Bron: http://vrtnieuws.net

Dit is gewoon verschrikkelijk...

zaterdag 1 september 2007

Meulebeke Derny

Proximus Moblog Picture
view this picture on my Proximus Moblog

Aangezien ik toch pauze nam na mijn herexamen Privaatrecht, ben ik samen met Kris en Ward naar Meulebeke gekeken.

We konden nog net een glimp opvangen van de Elite Zonder Contract en bewonderden de Juniors in één van hun lastigste koersen.
Nadien was het kijken geblazen want enkele bekende profs waren afgezakt om achter de derny's te rijden. Hoste, Vansevenant, Maes, Ballan, Tossato, VDB, ... 17 renners in totaal.

maandag 13 augustus 2007

Foto's Parochianenkoers



Gemaakt door Watteny Marc (met dank!)

zondag 12 augustus 2007

Parochianenkoers

Al een paar maanden geleden kom ik te weten dat er eindelijk, na lang aandringen van mijzelf, een parochianenkoers zou komen in Ruiselede. Ik ben doltevreden tot op het moment dat ik mijn examenuitslag terugkrijg: 5 herexamens. Die koers zou ik wel mogen vergeten.
Vorige week beslist Kris (een goede fietsmakker, ex-coureur) om mee te doen met de 70km, hij zou wel zien waar hij geraakte. Ik begin te twijfelen en besefte dat ik mij slecht zou voelen als ik ook niet mee zou doen. Op 4aug, laatste dag om in te schrijven, schrijf ik mij dan toch in. Ik zie al enkele deelnemers staan en niet enkel parochianen mogen meedoen, maar iedereen die in een club hier is ingeschreven, inclusief mensen die bij de nevenbonden rijden. Daar ging mijn hoop op een goede plaats. Vol angst keek ik uit naar zaterdag. Het angstgevoel wordt nog erger als ik woensdag verneem dat enkele van hen een koers winnen bij WAOD en LFT.

De koers zelf bestaat uit een reeks van 70km en één van 30km. De eerste vertrekt om 18.00, de andere een minuutje later.

Zaterdag 11 augustus: 17.00. Ik ben een diesel dus moet ik goed opwarmen. Samen met Kris verken ik het parcour en maken we ons koersklaar. Stress, zenuwen en angst maken zich meester van mij. Kris weet mij wat te bedaren. Hij geeft mij wat wijze raad en we gaan naar de startlijn. We staat vooraan.
17 ronden lang zullen 31 'coureurs' het beste van zichzelf geven, met mijzelf als jongste van de groep.

18.00: Het startschot wordt gegeven en meteen schuiven de goeie naar voren en demarreren. Ik besluit te volgen. Vijf ronden lang de ene demarrage na de andere en telkens weet ik te volgen maar ze laten ons niet gaan. Het is moeilijk om weg te geraken dus laat ik mij eventjes uitzakken in het peloton om wat bij te tanken en te eten. Nu moet het lukken dat net dan de goeie ontsnapping weg is. Ik kom terug vooraan en stel enkel vast dat al de favorieten weg zijn, vier stuks in totaal. Kris en ik proberen er nog naar toe te rijden, maar meteen zit heel het peloton ons op de hielen.
We beseffen dat het te laat is en op één ronde krijgen de vier 1'15". Toch geven we ons niet gewonnen. Twee ronden lang sleuren Kris en ik op kop van het peloton en reduceren de voorsprong tot 45". Niemand neemt over. Met stilvallen en plotse versnellingen gaan we de laatste ronde in. Ik weet dat ik mag rekenen op een goede sprint en zet mijn geld erop in. Op 2 km van de aankomst zit ik helemaal ingesloten maar iemand laat een klein gaatje vallen en ik schuif door naar de eerste vijf. Kris had eerder al kramp gekregen en stelt voor om voor mij de sprint aan te trekken. Op 800 meter gaat hij aan, ik neem zijn wiel en het tempo gaat stevig naar de 55 km/u. De laatste bocht, Kris krijgt opnieuw kramp. Ik zit veel te vroeg op kop en besluit even de benen stil te houden (en besef dat ik hier de sprint verlies). De eerste sprinter gaat aan, ik probeer mee te gaan maar moet van ver terug komen. Vijf snellen er mij voorbij, maar ze vergeten dat ik niet opgeef. Vier kan ik nog terug inhalen maar de vijfde zat al te ver. Ik rij waarschijnlijk de snelste sprint van heel het peloton maar koers is koers en ik ben nog onervaren.
De 70km bleken door een misrekenen 81.5 km te zijn. Met een gemiddelde van 40.4 reden we 2u en 1 min rondjes.

Eindbalans: 6de op de 31! Ik ben 2de als je enkel met de parochianen rekening houdt en ik ben 1ste als je enkel de wielertoeristen telt (zonder nevenbonden).
Voor mijn eerste koers ben ik tevreden, het doel was de koers uitrijden maar het is veel meer geworden. En dit allemaal zonder enige speciale voorbereiding.

Voor statici onder ons: bij de 30km won een vrouw. Ze reed iedereen in de vernieling.

Foto's volgen later!

woensdag 1 augustus 2007

Samenvatting van de afgelopen weken

Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog iets van mijzelf liet horen op de blog. Weinig tijd en zin waren de oorzaken.

Wat is er zoal gebeurd op het fietsvlak?
1105 km in 14 ritten, met één rit waarop ik fier ben: 116km met een gemiddelde van 36.8
De bedoeling was om op te bouwen naar 11 augustus om in de parochianenkoers deel te nemen maar ik heb dan maar wijselijk besloten om het niet te doen, kwestie dat ik toch nog een beetje mijn gedachten bij de studies kan houden.

Wat is er gebeurd op het amusementvlak?
Niet veel, aangezien de meeste tijd die er was in het fietsen is gekropen. Gisteren ben ik wel nog eens naar de cinema geweest, het was zeer lang geleden en ik wou echt graag Pirates of the Caribbean at World's End zien. Wel, het is een prachtig film waar humor en spanning elkaar perfect aflossen, een echte aanrader!!
Verder heb ik mij voorgenomen iedere donderdagavond te gaan zwemmen samen met enkele vrienden.

Wat is er gebeurd op studievlak?
Veel te veel. Na de prettige reis kwam de domper om het feestgedruis: 5 herexamens (waaronder drie keer een 9). Helemaal gefrusteerd! Nu gaat het al wat beter, ik heb er mee leren leven, je kan ook niet anders. Maar toch dacht ik even aan stoppen...
Op 20 augustus beginnen de herexamens dus veel ontspanning zal er de komende weken niet meer inzitten.

Ziezo, dat was een heel kort samenvatting!

donderdag 5 juli 2007

Foto's l'espinet

De foto's van de reis naar het warme zuiden staan online. Niet alle foto's zijn even denderend maar we zijn tevreden met het resultaat.

woensdag 4 juli 2007

Nieuwe wielen

Proximus Moblog Picture
view this picture on my Proximus Moblog

Ksyrium Elite 2007. Prachtige wielen, lekker licht en ze maken een heerlijk geruis op de fiets. Deze set is het nieuwe model. Er staat meer reclame op, waar vroeger er één keer Ksyrium op het wiel stond, staat het er nu een keer of vijf op.

Hopelijk brengen ze geluk.

Rest verslag Zuid-Frankrijk

Zondag 01/07

Vandaag zouden we Perpignan bezoeken. Om 09.00 brengt Luc ons naar Perpignan. We gaan op zoek naar de bezienswaardigheden in de stad en die blijken niet altijd gemakkelijk te vinden. Na wat geslenter en overleg besluiten we na wat bezoekjes iets te eten in de Quick. Vervolgens zetten we onze trip verder. Aan ons bezoek aan Perpignan hebben we ook een tripje naar de Middenlandse Zee gepland. Jammer genoeg regent het een beetje wat het niet zo aangenaam maakt om op het strand te lopen in Canet-Plage. Toch duiken Pieter en ik in het ruime sop.

Een uurtje later staan we te zoeken naar een bus. Ik neem het heft in handen en ga resoluut op zoek naar een bushalte die ons naar huis zou kunnen brengen, kwestie van toch wat zekerheid te kunnen hebben. Niets... geen bus.
Er zit niets anders op om te liften. We wandelen en liften verder richting Quillan. Het duurt eeuwen vooraleer er iemand stopt. We zijn wanhopig en staan net op het punt met de taxi te gaan wanneer een vriendelijk neger stopt en ons meeneemt naar een stadje wat verder op. Daar begint de miserie opnieuw maar deze keer niet voor zo lang. Een oude man met een 'grote hond' vervoert ons enkele km verder.
We wandelen verder en het wordt duidelijk dat op zondagavond er niet veel verkeer richting Quillan rijdt. We besluiten om opnieuw een taxi te bellen na de laatste twee auto's. Als bij wonder stopt de laatste auto, een koppeltje, en neemt ons een flink eind mee. Maar we zitten nog steeds maar halverwege.
Het wordt al donker en moedeloos wandelen we naar huis. De enkele auto's die passeren, proberen we toch te liften. Alternatieven worden al uitgedokterd (in een schuur slapen, te voet naar huis gaan, ...). Maar God is ons niet vergeten en een mevrouw en haar dochter stoppen en brengen ons helemaal tot in Quillan. Uit vreugde rennen Pieter en ik de hellling naar het huisje omhoog. Na vijf uur liften zijn we eindelijk thuis.

Maandag 02/07

Lang uitslapen is nodig door het avontuur van de vorige dag. Na het ontbijt wandelen we naar beneden, naar de Champion. Vanavond zouden we immers voor Pieters verjaardag een barbecue organiseren.
Om 15.30 zouden Pieter en ik gaan canyoning. Luc had ons beloofd dat hij ons zou meenemen omdat hij naar Perpignan ging. Geen Luc te zien, hij was ons blijkbaar vergeten en dus ook geen canyoning. Jammer...
Er zit niets anders op dan een alternatief te bedenken. Pieter had zijn zusje een cadeau beloofd en die had hij nog niet. Het winkeltje op l'espinet zelf heeft zelf niet veel te bieden. We kijken even op de kaart en zien dat er veel icoontjes bij Nébias en Puivert.
Al liftend geraken we in Nébias. Een rustig dorpje waar... niets te vinden is... Op naar Puivert. Ook hier is niets te beleven en besluiten we nog eens in Quillan te kijken. Het duurt even alvorens we een auto kunnen strikken maar we geraken uiteindelijk met een oude Mercedes vrachtwagen in Quillan.
In een plaatselijk winkeltje vindt Pieter een cadeautje voor zijn zus en ik koop ook iets voor mijn papa.

Terug in ons huisje lijkt een frisse duik in het zwembad wel eens leuk. Hierna nemen we deel aan een quiz georganiseerd door animatie van het vakantiepark. We eindigen... derde laatste.
Om 23.00 is het eindelijk tijd voor de BBQ. Om 02.00 kruipen we onder de wol.

Dinsdag 03/07

Pieters verjaardag! Jammer genoeg moeten we vandaag terug naar huis. Heel het huis wordt uitgekuisd. Dit neemt een hele halve dag in beslag. Om 14.30 voert de shuttle-dienst ons naar de luchthaven. Een paar uur later hangen we in de lucht.
Vanuit Charleroi sporen we toch nog een uur of 3. Om 22.13 haalt mama mij af aan het station in Tielt.

Het was een toffe reis en zeker voor herhaling vatbaar.

zaterdag 30 juni 2007

Carcassonne

Lang uitslapen zit er niet in, om 10.43 zouden we de trein nemen naar Carcassonne. Vlug wat muesli binnenspelen en een bezoek brengen aan de Champion omdat ik te weinig onderbroeken had meegebracht.

Om 11.00 is er nog steeds geen trein en de eerst volgende mogelijkheid om in Carcassonne te geraken is pas om 14.00. Maarten heeft het briljante idee om te liften. Zelf twijfel ik eerst nog, maar er is geen andere mogelijkheid.
Na een 10-tal minuutjes stopt er een vriendelijke meneer van middelbare leeftijd die richting Carcassonne moet. Hij zou ons 10 tal km verder afzetten.
Onder een verschroeiende zon wandelen we verder in de poging nog een chauffeur te strikken. Opeens draait een auto zich en stopt naast ons. Een vriendelijke jongedame, rond de 25 jaar, vertelt dat ze in Carcassonne woont en dat ze ons daar graag wil afzetten. Een uurtje later staan we aan het station van Carcassonne.

Na een lastige klim naar het 12de eeuwse stadsgedeelte, stappen we over een immense loopbrug de dikke stadswallen binnen. De echte middenleeuwse stad die in tack is gebleven, is een streling voor het oog. De warmte maakt het allemaal wat lastiger en mijn interesse is na een uurtje ook ver te zoeken. Stilzwijgend volg ik mijn medereizigers in de stad en vervolgens terug naar het station.

Om 18.43 is er een trein naar Quillan maar omdat we de smaak te pakken hebben, besluiten we het liften nog eens te proberen. De stad is te groot en het is onmogelijk om de richting Quillan te vinden. Vlug snel ik naar het station want om 17.27 vertrekt daar een trein richting Limoux. De twee andere achten het niet nodig om te lopen maar ik zweer bij hoog en bij laag dat we anders de trein niet halen. Alleen loop ik dan naar het station waar de trein vertrekkensklaar staat. Ik storm het perron op en de conducteur wuift naar me om te vragen naar welk station ik moet. Ik vertel hem het verhaal en hij besluit te wachten op Pieter en Maarten. Heerlijk... in België zou dit nooit gebeuren.

We stappen af in Limoux en wagen ons nog eens aan poging om een lift te versieren. Het duurt tergend lang alvorens er iemand stopt. Een vriendelijke dame vertelt dat ze een 18-tal km verder woont en dat ze ons daar zal afzetten. Ze blijkt een ingewekene parisienne te zijn die alles over "la belle France" weet te vertellen. Ze rijdt zelfs even een oud stadje binnen om ons een paar oude gebouwen (13e eeuw) te tonen. We rijden haar dorpje binnen maar de auto blijft rijden en de vriendelijke dame rijdt ons helemaal tot aan ons huisje. Ongeloofelijk.

"En wat hebben we vandaag geleerd, Jan?" Dat Frankrijk liftvriendelijk is. Mijn mening ten op zichte van lifters is allessinds herzien.

Quote van de dag: "De doodstraf voor mensen ben ik tegen, maar niet voor vliegen"(Pieter, nadat een vervelende vlieg zijn nachtrust verstoorde)

vrijdag 29 juni 2007

Rustdag

Na de lastige dag van gisteren is iedereen blij dat we vandaag wat rust zouden inlassen. De volgende dagen zullen al zwaar genoeg zijn, alleen al doordat het park helemaal vol zal lopen en stilte ver te zoeken zal zijn.

Pas om 10.45 kruipen we uit onze nest. Pieter had er een uurtje extra opzitten maar ook Maarten is nog wat moe. Zelf moet ik nog wat bekomen van de examens en is alle rust welkom.

We hebben nog één en het ander nodig voor in de frigo en Maarten en ik besluiten es vlug naar de winkel beneden aan de berg te gaan. Het zonnetje schittert nog op onze, nog steeds, verbrande huid. Pieter blijft intussen nog wat in de zetel liggen, uitrusten.

In de namiddag zijn we nog even sportief en stoppen onze energie in wat ping-pong. Al gauw keren we terug naar ons huisje om iets te drinken.
Een potje scrabble en Jungle Speed wekken de competitiegeest nog eens op.

Reeds een groot deel van de vakantiegangers zijn al aangekomen en het wordt hier met de minuut drukker. De pc's bemachtigen is dan ook geen sinecure. De volgende dagen zal het waarschijnlijk moeilijk worden om nog wat te typen op deze blog.

Even een korte samenvatting van onze planning als we niet meer op internet geraken. Morgen voorspellen ze 30 graden en staat een bezoek aan Carcasonne op het programma. Zondag zullen we zwemmen in de Middenlandse zee en maandag doen we canonying. Dinsdagavond keren we terug huiswaarts.

donderdag 28 juni 2007

Dagje fiets in l'espinet

Na een korte nachtrust (veel te warm) begon de dag met een typisch frans ontbijt: stokbrood met choco en confituur. Iedereen at meer dan normaal want we zouden het nodig hebben om de plaatselijke heuvels te bedwingen.

We "tjeezen" (typisch woordje van Pieter voor "rijden") in het prachtige landschap en verleggen onze grenzen. De off-roadpadjes waren zeer avontuurlijk. Ons middagmaal eten we op in Rennes-le-château waar we een subliem panorama over de streek hebben.

Redelijk verbrand komen we terug aan in L'espinet. Maarten en Pieter hebben even tijd nodig om wat te recuperen.

Als avondeten: zelfgemaakte spaghetti met een glaasje wijn voor Maarten en Pieter, en cola voor mij.

De dagafsluiter is zoals gisteren een frisse duik in het zwembad. Ik ben er van overtuigd dat de fietsers snel zullen slapen want nu hebben ze het al moeilijk om hun ogen open te houden.

Quote van de dag: "We zijn sportief, maar ik weet niet hoe we thuis zullen geraken"(Pieter).

woensdag 27 juni 2007

Op verkenning

Sinds gisteren veilig en wel aangekomen in L'espinet, Aude in Zuid-Frankrijk.

Het huisje voldoet meer dan genoeg aan de verwachtingen. Gisteren hadden we even geen drank en eten maar nu puilt onze ijskast uit van het heerlijk voedsel. Naast enkele heerlijke streekspecialiteiten en specifieke wensen van de medereizigers (Pieter en Maarten), hebben ook enkele Belgische producten de weg naar onze frigo gevonden.

Over het weer kunnen we kort zijn. Mooie en lange opklaringen met een deugdoende zon maar een frisse wind.

Het park zelf is voorzien van een lekker warm binnenzwembad en een groot buitenzwembad. Het zwem-meer lijkt ons nog ietsje te koud. Naast de ping-pongtafels is er nog heel wat te beleven.

Vandaag stond een verkenning van Quillan op het programma. Een lange wandeling naar het dorpje bleek de moeite waard. Een pittoresque dorpje waar l'aude doorheen stroomt.

Op de terugweg stopten we bij een pizzeria. Ik had het even lastig de large pizza op te krijgen maar kroonde mijzelf als "Eet winnaar" van de avond, doordat beide hun bord niet opkregen.

De volgende dagen staan onder andere een trip naar Carcassonnes en Perpignan. Morgen is fietsdag!

zondag 10 juni 2007

Toepasselijk

Proximus Moblog Picture
view this picture on my Proximus Moblog

Lang geleden dat ik nog es de zondag met de wielertoeristen ben meegeweest. Aangezien ik 14 dagen heb tot het volgende examen leek het mij wel een aangelegenheid om mee te gaan.


Eerst mijn verkiezingsplicht vervullen en mee met de B's. De benen voelden relatief goed. Wat fout kon gaan, liep fout tijdens deze rit.

- 4/5 keer toe, moesten we van route wijzigen door wegomleggingen. Frustrerend. Vandaar de lange afstand: 107 km
- na 62 km sloeg het noodlot toe. Een plotse paniekaanval vooraan in de groep, bruusk in de remmen, Paul was rustig aan het praten en reageerde te laat. Met een klap viel hij met zijn borstkas op zijn stuur en met zijn rechterkant op treinrails... Heel pijnlijk. Eventjes dachten we dat we de ziekenwagen moesten bellen maar het was niet nodig. Knie ernstig geschaafd, elleboog en de borstkas deed pijn en zorgde voor ademhalingsmoeilijkheden.

Vanuit Staden reden we dan terug naar huis, om 12.20 waren we thuis. Nog nooit zo laat thuis geweest, sommigen moesten nog voor 13.00u hun stem uitbrengen. Net op tijd...

Statistieken:

Afstand: 107
Gemiddelde: 31.9
Hoogtemeters: 220

Plaats des oordeels

Proximus Moblog Picture
view this picture on my Proximus Moblog

vrijdag 25 mei 2007

"Eerlijkheid duurt het langst"


Het regent de afgelopen dagen bekentenissen van renners die ooit doping zouden hebben genomen. Vooral uit het Telekom van midden de jaren '90 komt de ene verklaring na de andere.

Het begon met de zaak Fuentes en breidt iedere dag uit. Renners kunnen het blijkbaar niet langer verstoppen, en willen eerlijk spel spelen. Ook het boek van een verzorger van Telekom heeft veel renners aan het denken gezet. Na meesterknecht R. Aldag, vertelde ook topsprinter Erik Zabel dat hij één keer doping had gebruikt. Ik zou die man graag geloven, maar hoe kan hij bewijzen dat het maar bij die ene keer is gebleven.

Vandaag staat op de nieuws-site van de Vrt dit artikel: "Museeuw heeft heel zijn leven gepakt"
Museeuw had al eerder bekend dat hij in het laatste jaar van zijn carrière doping had gebruikt, maar als deze aantijgingen ook waar zijn, dan heeft de Leeuw heel Vlaanderen belogen.

Als wielerliefhebber shockt het mij natuurlijk iedere keer weer en nu lijkt iedereen die lippen niet langer op elkaar te houden. Waarschijnlijk zullen nog renners bekennen dat ze doping gebruiken of hebben gebruikt.
Het kan voor mij alleen maar positief bekeken worden: de renners komen eindelijk tot de vaststelling dat blijven bedriegen niet helpt, en het zal ongetwijfeld bijdragen tot een proper wielrennen in de toekomst, daar ben ik van overtuigd.
Het valt natuurlijk niet goed te keuren dat iemand doping neemt. Eén van de reden waarom renners zich doperen is ontegensprekelijk de lastigheidsgraad van de wedstrijden. Zie maar de huidige Giro: twee ritten met meer dan 250 km. Dit is niet langer menselijk. Organisatoren moeten maar eens beseffen dat het geen machines zijn die 3 weken op topniveau kunnen presteren. Ook renners zijn mensen.

Wel stel ik mij één vraag: hoe clean is de huidige Giro?

donderdag 24 mei 2007

De uitlaatklep

Verschrikkelijk is het... vier dagen verstenen op je bureaustoel. Het was dan ook meer dan tijd om nog es op het stalen ros te kruipen.

Helemaal stijf vertrok ik thuis om Kris te gaan oppikken in Kanegem en terug te rijden naar Ruiselede. Al gauw bleek dat de benen helemaal niet goed aanvoelden.

Veel wielertoeristen waren deze keer komen opdagen om mee te rijden. Onze groep telde 17 koppen. Vanwege het mooie weer was het nog es tijd om de benen buiten te laten, en dat deed deugd.
Gezellig achteraan in de groep wat bijpraten met Kris, Geert en Filip. Zij sukkelden wat met de gezondheid en fietsen deze keer mee met de B-groep. Het gaf ons (Kris en ik) de gelegenheid om eens te polsen naar de vorige zondagen waarbij we niet aanwezig waren.

Ik had met Kris afgesproken om te demarreren op een afgesproken plaats en hij zou dan gewoon diegene die naar mijn wiel zou springen remonteren. Zo gezegd zo gedaan, ik vertrok op een nogal doorzichtige manier en na 300 meter zat er vier man in het wiel met Kris. Op het moment dat ik werd ingelopen, versnelde Filip. Kris ging vlot mee in het wiel en ik bleef zitten. Niet veel later versnelde de 'onbekende' en loodste mij zo terug bij de koplopers.
Aangezien Filip was vertrokken en heel wat kop had gedaan, versnelde Kris toen Filip stil viel. Alweer probeerde mister X het gat toe te rijden maar deze keer zou het hem niet lukken. Kris won oververdiend. 200 meter voor de finish ging ik nog over mister X en zo werden we dus 1 & 2. Een gedroomd scenario. Het deed echt deugd en Kris had de felicitaties meer dan verdiend.

Nu is het weer tijd om achter de bureau post te vatten. Volgende week zal ik het zelf moeten zien af te maken.

Statistieken:

Afstand: 86 km
Gemiddelde: 31.8

maandag 21 mei 2007

Reclame voor een vriend

Het is een kwestie van vriendelijk te zijn...
clipped from www.nieuwsblad.be
 blog it

zondag 20 mei 2007

Met kris en fré!

Zaterdagavond, het weer was perfect alleen een stevig zuidwester. Ik had met Kris en Fré, de kleine broer van Kris, afgesproken om es een klein tochtje te maken.

Op het gemak aan het babbelen tegen de wind in. Fré in ons wiel. In Ingelmunster kregen we meewind en de snelheid steeg. Grappend en putten ontwijkend reden we terug naar Kanegem. Met wat hoge en lage trapfrequentie was het een aangename babbel en leuke fietstocht.

Statistieken:

Afstand: 64 km
Gemiddelde: 30.1

donderdag 17 mei 2007

Intermezzo

Na een week en een half snakte ik naar een ritje met de fiets. Aangezien de woensdagavond een groep vertrekt aan de kerk, had ik wel zin om mee te gaan.

Na het 'praktische' examendeel van strafrecht op vijf punten, was ontspanning een welgekomen must. Na een uur file was het al bijna half zeven toen ik thuis was.

Vlug een boterhammetje eten, kleren aan, banden oppompen en gas geven. Zoals gewoonlijk rijd ik de woensdag met de B's mee. Geen onnodige inspanningen, op het dooie gemak achteraan in de groep hangen en vooral sociale contacten onderhouden. De laatste km begon het nog te regenen maar ik was net niet echt nat. In de laatste km wilden enkelen nog een kleine finale rijden, maar ik had dat niet vlug door. Met een kattensprong ging het van de laatste plaats in het peloton naar de eerste in de koers. Niemand kon nog aanpikken, dus was ik, vooral veilig, eerste.

Statistieken:

Afstand: 67 km
Gemiddelde: 31.1

zondag 6 mei 2007

Laatste keer, goede keer!

Zondag, fietsdag! Het weer was goed, maar er was nog een stevig windje. Ik had deze week geen km gevreten, en was helemaal gerecupereerd van alle vorige inspanningen. Ik wou vandaag echt eens winnen.

De eerste kilometers voelde ik al, dat ik zeer goede benen had. Alles liep los. In kruishoutem hadden we twee platte banden, blijkbaar had iemand daar voor zijn vertier punaisen op de weg gelegd. Eén van de platte banden veroorzaakt zelf een val van Marc. Gelukkig zonder weinig erg, enkel een geschaafde elleboog en heup.

Via oudenaarde langs de vaart tot in Nevele, Bellem en via Maria-Aalter terug naar huis. Ik had het wiel van Frans (die koerst) gekozen omdat ik wist dat hij een weddenschap had om Filip te kunnen kloppen in de sprint. In de laatste bocht versnelde hij, Filip sprong op het wiel en ik erachter na. Ik ging aan en Filip ook, net op hetzelfde moment. Eventjes raakten onze sturen elkaar maar ik vloekte in mijzelf en was vastberaden om voor eens en voor altijd te stellen dat ik ook kan sprinten. En ja hoor, 1 ste! Een oerkreet ontsnapte mij net na de aankomst, samen met een gebalde vuist. Heel wat mede-toeristen feliciteerden mij. Ik ben dolgelukkig.

Nu eventjes rustiger aan tot na de examens om dan weer naar een topconditie toe te bouwen. Ik verlang er al naar.

Statistieken:

Afstand: 102 km
Gemiddelde: 36.1
Hoogtemeters: 200

dinsdag 1 mei 2007

Dag van de Arbeid

Hoogdag, fietsdag! Klinkt bekend in de oren...

Veel wind, veel wind en nog es veel wind. De benen waren niet super maar gewoon goed.
Over het fietsen kan ik kort zijn. Afzien! De finale was een spervuur van aanvallen, en ik heb mij laten vangen, direct willen meegaan, en de goede ontsnapping, dan moest ik passen. Te veel krachten verspild om nog een kans te maken. Ik was pas 7de maar. Wel een zot gemiddelde... nog nooit eerder meegemaakt. Zondag laatste keer voor de examens...

Statistieken:

Afstand: 109 km
Gemiddelde: 35.9

In de namiddag was er parochianenkoers in Tielt en Kris, een goede wielertoerist-vriend, reed mee. Ik had beloofd te gaan kijken, en een half uurtje na het vertrek, stond ik op het parcour te supporteren. Hij zat goed, maar door omstandigheden kreeg hij, ookal zat hij dus nog fris, kramp. Hij moest dan ook lossen uit het achtervolgende groepje maar werd in zijn leeftijdscategorie knap tweede.
Hij is van plan de dokter over die krampen eens aan te spreken, want zoals ik hem ken: hij kan beestig goed rijden en hij was zeker één van de beste in koers. Volgend jaar beter hé!

zondag 29 april 2007

Echt ontgoocheld...

Zondag, fietsdag! Rond 8.20 kwam ik aan het clublokaal waar een paar minuten later een club uit Kanegem kwam verbroederen. Vooral verbroederen na de rit...

Zoals twee weken terug, ging het richting vlaamse ardennen. Achterberg, Eikenberg, Boigneberg, Monteberg en Molenberg. Het klimmen ging al heel wat beter dan een paar weken terug. Ik kon mee met de eerste drie en op de Molenberg werd ik zelf tweede.
Jammer genoeg geraakten een paar achterop op de Eikenberg en we hebben ze pas teruggezien aan het clublokaal, ze waren blijkbaar de Eikenberg helemaal boven gereden terwijl rechts afsloegen. Eén onder hen was Filip, de te kloppen man in de sprint. In mijn voordeel?

We kwamen zoals gewoonlijk langs Poeke terug. Om een kans te maken, heb ik nog wat in de wielen gehangen en opschuiven door van het ene wiel naar het andere wiel te springen. Zonder veel krachten te verspillen gingen we de laatste bocht in en het was nog ongeveer 250m. Ik kon mijzelf niet meer bedwingen en ging vol door. Net voor de meet kwam Frans er nog over... Ontgoocheld tot en met, maar ik kreeg heel wat bemoedigingen.
Vorige week 3de, vandaag 2de. Dinsdag 1ste? Zondag 1ste? Nog twee kansen en dan zit het erop voor een maand, examens komen nu eenmaal ongelegen.
Btw... ik reed mijn snelste sprint: 60.3 km/u op de top, maar dat bleek nog niet voldoende.

Statistieken:

Afstand: 98 km
Hoogtemeters: 505
Gemiddelde: 33.2
Topsnelheid (in de afdaling): 63 km/u

zaterdag 28 april 2007

The Good Shepherd

Reeds enkele keren ben ik met de fiets naar Gent gereden, en het bevalt mij. Het is een rustige rit in een prachtige natuur... Gisteren deed ik het dus opnieuw.
Ik had met Wouter afgesproken in Landegem om naar Gent te rijden en met Atze om terug te fietsen van Gent. Atze had nog zin een klein toertje bij te doen, dus passeerden we eerst langs mijn huis om iets te drinken en die zware rugzak achter te laten want die werkt nogal in op mijn rug. Via Kruiskerke, Maria-Aalter naar Beernem en terug.
Het weer was prachtig maar misschien net iets te warm, drinken was dan ook de boodschap. Toen ik thuis kwam, had ik een mooi aantal km op de teller: 98 km. En dat voor een vrijdag.

Statistieken:

Afstand: 98 km
Temperatuur: 28°C

Photo of The Good Shepherd,  Matt Damon, Angelina Jolie

Maar dit alles ter zijde want s'avonds ben ik dan naar de cinema geweest. Naar The Good Sherpherd.

Voor een recensie: Vrt-nieuws - The Good Shepherd.

Eigen mening:

De film duurt lang: 2u 47 min en soms kan hij wat langdradig lijken maar als je het achteraf bekijkt, is elk onderdeel in de film noodzakelijk voor het verhaal. De Niro moet ook van flash-backs houden want de film staat er bol van. In het begin is het moeilijk om onmiddellijk mee te zijn met de verhaallijn maar geleidelijk aan valt alles in een plooi.
Het is niet echt een actie-film, maar een thriller. Een verhaal over de harde wereld van 'contra-spionnen' en de CIA.
De hoofdrolspelers maken de film beter. Angelina Jolie en Matt Damon spelen echt zeer goed hun rol. Prachtige vertolking.

Ik geef de film 8/10: hij was goed maar niet voor mijn smaak maar ik ben toch blij dat ik hem gezien heb. Het is een aanrader.

zondag 22 april 2007

WTC gaat hard!

Vergeet alles over vorige week, deze rit verbreekt alle records!

De rit werd op het trainingschema als 'plat' omschreven, richting Poelkappelle. Wat je plat noemt, heel wat stukken tegen de wind in en vals plat. Het tempo zat er na 15 km al goed in, er werd niet meer onder de 37 gereden.

Na een paar Romeinse heirwegen, enorm slechte wegen, ging het in sneltreinvaart naar Hooglede. Het tempo was verschroeiend hard met een lichte zijwind: 45-55 km/u. Op het klimmetje naar Hooglede kerk zat het spel op de wagen, de ene demarrage na de andere. Maar alles bleef samen.

In Wingene vertelde Jo: "Nu zal ik es zorgen dat het gemiddelde met een halve km/u omhoog gaat" En hij had niet gelogen, vol tegen de wind in, beukte hij tegen 45-47 km/u richting eindstreep. Het tempo bleef hoog en ik kon wat recuperen.

Op 300 meter van de eindmeet, viel het tempo wat stil en zat er een gaatje op het fietspad. Twee tanden groter, en volle bak vloog ik de groep voorbij. Het zag er goed uit, tot op 50 meter Filip weer eens uit het wiel kwam met Kris en ik jammer genoeg derde werd.

De leerschool van vorige week had heel wat geholpen, al had ik misschien nog harder moeten demarreren maar ... dat is voor volgende week. Alhoewel, dan gaat het weer richting Vlaamse Ardennen.

Statistieken:

Afstand: 108 km
Gemiddelde: 35.6 km/u
Hoogtemeters: 225

woensdag 18 april 2007

WTC Tempo maken!


Aangezien mijn pc nog altijd niet is hersteld, moet ik het voorlopig met deze van mijn mama doen. Dit is ook de reden waarom ik nu pas over zondag vertel, ik dacht nl. dat ik maandag mijn eigen computer zou kunnen gebruiken. Niet dus...

Zondag, fietsdag! Ik had mij in de paasvakantie goed voorbereid en voelde dat ik er klaar voor was om met de A's van de wielertoeristenclub in mijn dorp: WTC De Molentrappers, naar de Vlaamse Ardennen te fietsen, ookal had ik er mentaal weinig vertrouwen in.

Ik had in de week gevoeld dat ik iets te laag zat en had mijn zadel wat hoger geplaatst, maar dit meer dan de normale 2 mm per keer. De eerste km had ik er heel wat last van en in de eerste hellende km was het al niet veel beter. De moed begon mij in de schoenen te zinken want we waren nog maar 35-40 km ver.

Tussen de eerste berg en de aanloop naar La Deuze, voelde ik dat het beter werd. De benen werden minder vermoeid en deden bijna geen pijn meer. Op La Deuze kon ik net niet mee met de beste maar was verdiendstelijk 6de boven, wat heel wat beter was dan de 9de plaats op de vorige. En ik had nog over. Ik was bang dat het tempo op de terugweg danig hoog zou liggen dat ik zou moeten passen. Op de laatste klim, een lange brug, besloot ik mijn moment gekomen en zette de aanval in. Ik was eerste boven! Ik keek op de kmteller: 47 km/u.

Even recupereren in de groep en weer vol meegaan op kop, nuja niet helemaal vol... altijd iets overhouden. Kris, die waarschijnlijk de beste benen had vandaag, besloot voor mij de sprint aan te trekken maar daar had ik zelf weinig zin in. Na wat overleg met Jonas, besloten Kris en ik voor hem te rijden.

In de laatste 30 km wanneer het tempo uit de groep ging, of iemand paste om over te nemen, waren Kris en ik daar om de groep op sleeptouw te nemen. De benen waren goed.

De laatste vijf km kregen we de andere groep in het vizier en voor ik het goed en wel besefte ging het tempo met een ruk de hoogte in, wie wou nu niet de andere groep inhalen? Niemand.
Ik had de pech net op kop de laatste 3 km in te gaan en niemand wou nog over nemen, de ene demarrage volgde de andere op en ik probeerde in de mate van het mogelijke op het wiel te springen. Even was ik wat teruggezakt in de groep toen Kris overnam. De snelheid ging niet meer onder de 50 maar Jonas moest een gaatje laten. Mijn aangeboren inzicht, *kuch*, vertelde mij om nog te proberen Jonas mee te kregen door in het gaatje te springen en Jonas terug uit de wind te zetten. Zonder op te letten had ik met dit manoevre ook Filip, de te kloppen man in de print, meegebracht. Net op het moment dat ik in Kris' wiel zat, ging hij aan en moesten we beide passen door de net geleverde inspanningen. We eindigden dan ook net buiten de top 3.

Het is duidelijk, ik moet nog leergeld betalen en ervaring op doen maar zondag is er weer een kans. Hopelijk lukt het dan wel...

Statistieken:

Afstand: 100.3 km
Gemiddelde: 33.7
Max. snelheid: 67
Hoogtemeters: 455
Temperatuur: 21°C

zaterdag 14 april 2007

Samenwerken aan een warme samenleving


Reeds een tijdje geleden opperde Vlaams minister-president Yves Leterme voor een open debat. Zijn eerste stap was mensen hun gedacht te laten opschrijven/typen en dit via email naar hem door te sturen.

Een paar weken geleden werden de mensen die hadden geantwoord op dit verzoek, uitgenodigd om naar Brussel te komen voor een echt open debat met de minister zelf. 300 mensen gingen hier op in, inclusief Henk.

Deze middag smste hij me dat hij zelf in het vrt nieuws was terecht gekomen. Voor diegene die hem niet kennen eventjes een korte uitleg: het filmpje begint met mensen die binnenkomen, hij is de laatste die in beeld is alvorens er van beeld wordt geswitched en hij draagt een blauwe pull en een aktetas. Je kan niet missen. Misschien wordt hij nog beroemd... ;-)

Voor een verslag van de dag verwijs ik graag naar de blog van Henk zelf.

vrijdag 13 april 2007

Ministers en tv-programma's


Deze week hoorde ik op Radio 1 een journalist die onderzoek had gedaan naar de ministers en hun tv optredens. Heel interessant... en dit allemaal op de openbare oproep.

Onze 10 Vlaamse ministers:

- Kathleen Van Brempt, minister van Gelijke kansen, sponsort de fictiereeks "Emma".
- Marino Keulen, minister van Inburgering, pompt 200.000€ in het nieuwe programma dat binnenkort zal te zien zijn "Ruina".
- Dirk Van Mechelen, minister van Ruimtelijke ordening, gaf de hoofdprijs, 500.000€, tijdens het programma "Monumentenstrijd"
- Bert Anciaux, minister van Sport en Jeugd, zette "Vlaanderen Sportland" op poten en is nu in onderhandeling met de commerciële zenders om een jeugdprogramma te maken.
- Fientje Moerman, minister van Economie en Ondernemen, zorgt voor de reeks "Kinderen van Dewindt" en in het najaar "De Bedenkers", met Bart Peeters, die uitvindingen wil belonen.
- Kris Peeters heeft nog geen tv programma maar is in onderhandelingen.
- Inge Vervote, Frank Van den Broecke en Yves Leterme hebben geen plannen.

Het voorstel om een programma te maken komt meestal van het ministerie zelf, volgens de Vrt. Volgens de ministeries komt het voorstel meestal van de Vrt. Dus laten we concluderen dat ze beiden vragende partij zijn.
Dit wil ook zeggen dat de Vrt eigenlijk dubbel gefinancierd wordt: bovenop hun vaste financiering krijgen ze dus nog prijzengeld, geld voor nieuwe programma's, ...

Voor de duidelijkheid: Celebrity Chock is niet Bert Anciaux zijn idee.

Het geval van de Kemmel


De discussie is hevig losgebarsten na de zware valpartijen afgelopen woensdag op de Kemmelberg tijdens de wedstrijd Gent-Wevelgem.

Na de eerste doortocht op de Kemmel lagen al heel wat renners op de grond o.a. Jimmy Casper (zie foto), Wim De Vocht, James Vanlandschoot, ... . De tweede doortocht was al even erg. Het verdict was hard: heel wat renners met een gebroken 'iets', de ene een eleboog, de andere een sleutelbeenbreuk, een duim, ... De kranten staan er vol van.

Nu wil men de Kemmel eruit. Ik ben tegen. Hij moet erin blijven. Het is het moment waar de koers openbreekt, dit jaar was dit letterlijk zo. Hans De Clercq, de koerscommissaris, wil ook dat de Kemmel erin blijft. Hij vertelde net na de koers: "Het is lang geleden dat de renners nog gevallen zijn op de kemmel, maar als ze dan vallen dan vallen ze zwaar!" Robbie McEwen: "Je mag niet remmen anders val je."
De fout ligt bij de renners, bij het materiaal en ook de toeschouwers. Met lichte carbon velgen en houders wip je gemakkelijk van de kasseien en zijn valpartijen onvermijdbaar. Het is een 'natuurlijke' reactie als je voor je iemand zijn drinkbus ziet vallen dat je naar je remmen grijpt, en kasseien die glad liggen... het is levensgevaarlijk. De ene valt, de andere schiet in paniek; gevolg: kettingreactie.
Het idee dat vandaag op de nieuwssite van de vrt stond, vind ik een goed idee: de toeschouwers niet meer toelaten in de afdaling van de kemmel. Zoals je woensdag kon zien, sprongen enkele op de kasseien om de gevallen renners te helpen maar zo zorg je er ook voor dat de renners die nog komen, moeten remmen en dus ook vallen.

De discussie zal nog lang naslepen maar laten we niet vergeten dat een talentvolle jongere heeft gewonnen: Marcus Burghardt van T-Mobile.

donderdag 5 april 2007

Daar bij die molen... Nog eventjes...

Proximus Moblog Picture
view this picture on my Proximus Moblog

Mooi weertje

Proximus Moblog Picture
view this picture on my Proximus Moblog

Tussen het studeren door...

Woensdagavond, goed weer, redelijk wat wind. En genoeg gestudeerd, dus gas geven.

Rond 19.00 spreken de WTC af om te fietsen tot het net niet donker is. Maar ik heb mijn km nog wat nodig dus vertrok ik wat vroeger.

Veel wind, maar na een poos krijg je warm en viel het weer en de wind nog mee. Via Poeke, Hansbeke langs de vaart tot in Maria-Aalter met de nodige toeristen in mijn wiel terug naar huis.

Om 19.00 met de wtc mee. In de groep maar je kon niet echt uit de wind zitten dus een goede training. Het tempo was 'traag' dus is het gemiddelde ook niet zo hoog. Er werd geen finale gereden, tot mijn grote spijt, ik had er wel zin in.

Om 20.30 was ik terug thuis met een goed gevoel. Geen last van de benen.

Statistieken:

Afstand: 89 km
Gemiddelde: 30.5

maandag 2 april 2007

Goed gevoel

Wegens omstandigheden kan ik vandaag maar over gisteren vertellen.

Zondag, fietsdag! Ik wou nog eens die 100 km overschrijden dus vertrok ik wat vroeger om nog wat kilometers te vreten alvorens met de wielertoeristen te vertrekken.

Ik was nog maar vijf km verder toen ik de voorzitter van de club tegenkwam, dus kon ik niet meer verder en was ik wel genoodzaakt om mee te rijden, anders miste ik de groep. Ik reed niet mee met de A's omdat ik eerder in de week ziek was geweest...

Met 17 man en goed weer vertrokken we in Ruiselede. In Lotenhulle al voelde ik mijn moment gekomen en besloot kop te trekken samen met Marc. Het tempo van de vorige koptrekkers, 29km/u, ging met een ruk naar 33-34, en dit tegen de wind in. Het werd plots heel wat stiller in de groep. Na goed een kwartier besloot Marc terug uit de wind te gaan zitten. Ik wou nog even blijven want we reden richting de vaart, goed voor de conditie. Ik heb mij op kop gezet, alleen en later met 2, en eventjes doorgetrokken tot er gemor kwam dat het te snel ging. Na drie kwartier, in Eeklo, ben ik terug van de kop gegaan en mij in de groep genesteld en de mannen met problemen uit de wind gezet.

Ik trapte echt in de boter. Via Nederland keerden we richting Ruiselede terug. Aangezien er wat met problemen waren, werd er niet echt meer tempo gemaakt (iets wat ik miste van bij de A's). Er waren wel nog enkele mannen die zin hadden om een finale te rijden. Ik dus ook. In Doomkerke al, sprongen de eerste weg (6km van de aankomst). Met z'n drieën hielden ze het geen km uit. Al snel werden ze terug gegrepen door het werk van Marc, Wim en mijzelf. De groep bleef samen tot op twee km van de (denkbeeldige) meet. Ik besloot dat het welletjes was geweest en trok iedereen op een lint en vooral op kant, zodat iedereen in de wind zat. Al snel moesten er heel wat lossen. Op goed 500m versnelde ik van op kop en tot mijn groot jolijt zat niemand nog in mijn wiel toen ik omkeek. Aan de aankomst had ik goed 75m voorsprong.

Toen ik thuis kwam, stonden er 105 km op de teller met een gemiddelde van bijna 32. Niet slecht en het gevoel was nog goed. Hopelijk kan ik het doorzetten naar volgende week, en dit misschien bij de A's. Volgende week is trouwens de hoogdag in het jaar: de Ronde van Vlaanderen.

Pronostiekjes zijn altijd welkom!! Mijn pronostiek:

1. Boonen
2. Cancellara
3. Nuyens

Ik heb Nuyens gisteren bezig gezien, en die rijdt echt goed. Hij zal zeker dicht eindigen en wist ook te vertellen dat hij goed wil presteren in de Ronde.

Statistieken:

Afstand: 105km
Gemiddelde: 31.9
Temperatuur: 16°C (19°C maximum)

dinsdag 27 maart 2007

Terug na ziekte

Proximus Moblog Picture
view this picture on my Proximus Moblog

Na een week en vier dagen niet op de fiets te kunnen rijden, vond ik het welletjes. Het kriebelde teveel en wat kon mij dan nog die verstopte neus en die blijvende hoest schelen? Niets!

Ik besloot om naar Gent te rijden, om te kijken hoever het is en hoelang het duurt om er naartoe te rijden. Ik ging dan maar es langs bij Maarten, die net zijn lunch had verorberd. Tot dan toe waren de benen goed. In het terugkeren besloot ik een andere weg te kiezen, en deze bleek helemaal niet korter.

Ik weet nu dat het naar Gent centrum 32km is. De terugweg was er 20 meer, aangezien ik op de verkeerde weg zat, en er geen binnenweggetjes waren. GPS zou handig geweest zijn. Nuja, op 10 km van thuis kreeg ik bijna kramp door de slechte staat van de weg. Even later kon ik weer doortrekken en voorbijrazen bij het kasteel van Poeke (zie foto).


Statistieken:

Afstand: 83.4
Gemiddelde: 30.4
Temperatuur: 16°C

zondag 25 maart 2007

Op de radio...


Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog iets van mij heb laten horen. Het was nogal hectisch de laatste weken en saai.

Aangezien ik ziek was en nog ben, was het onmogelijk om te fietsen en mijn avonturen hierover neer te schrijven. In de politiek gebeurde niets bijzonders behoudens het voorval met Leterme in Debbie en Nancy, waar ik in een latere post nog op terug kom (ik ga nl. een brief naar onze Vlaamse minister-president schrijven).

Maar vanmiddag doorbrak ik de sleur van de dag door eens actief mee te werken aan het radio maken. In sporza-radio werd een oproep gedaan aan de luisteraars om hun mening te verkondigen over de afgelopen 4-0 van de Rode Duivels, en dit via email.
Ik sprong letterlijk van mijn stoel naar die andere aan mijn pc.

Je kan het al raden, ja hoor, ik zat tussen de vermelde quotes van de luisteraars samen met nog een zevental andere. Mijn quote, die gebruikt werd, was de volgende:
"Niemand is tevreden als de 'trots' van ons vaderlandse voetbal een kaakslag krijgt. Wat wil je als iemand Mbo opstelt, die zelf niet mag spelen in zijn eigen ploeg?"

Mijn mail was natuurlijk veel langer maar slechts deze twee zinnen werden eruit gehaald. Het meest gewaagde werd gebruikt. De presentator vertelde nog redelijk wat hierrond maar vooral het volgende blijft mij bij: "... een nogal plastische uitleg... Het zit nogal diep bij Jan..."
Het zit niet zozeer diep, maar het irriteert als de Rode Duivels niet één match meer kunnen winnen.

Het is raar om je eigen naam op de radio te horen. Ik ben natuurlijk blij dat mijn email ertussen zat! Hoeveel mensen hadden niet gemaild? Naar verluidt een hele boel...

Heeft iemand deze uitzending gehoord? Trouwens wat vinden jullie van onze vaderlandse 'trots'?

Btw.: als je je de volgende keer zelf geroepen voelt om iets over de sport te vertellen, één adres: radio@sporza.be.

Tip: origineel zijn en durven iets zeggen.

donderdag 15 maart 2007

Heerlijk weer, heerlijk gevoel...

Met het mooie weer vertrokken en het mooie weer teruggekomen. Heerlijk gewoon om in de wind met de zon op je gezicht wat rond te fietsen. Jammer is het morgen alweer voorbij en ziet het weekend er nogal donker uit waardoor de rit van zondag in gevaar komt.

De wind komt precies van alle kanten tegelijk maar dat neemt niet weg dat er tempo kan worden gemaakt. Het gevoel in de benen was uitstekend. Ik heb geen moment spierpijn gevoeld, het was zoals ze zeggen 'in de boter trappen'. Ik ben op het vlakke gebleven aangezien de wind uit de verkeerde richting kwam en bleef komen...

De kilometerteller staat intussen al op 893 km (met de koersfiets, niet de MTB), wat ik nooit had gedroomd voor ik opnieuw op de fiets kroop. Het doel van dit jaar: Brugge-Mont Ventoux zal waarschijnlijk niet doorgaan doordat mijn resultaten zo denderend zijn (kuch...). Maar dan houdt niet in dat ik niet meer zou fietsen.

Statistieken:

Afstand: 80.4 km
Gemiddelde: 31.1
Temperatuur: 12°C
Maximum snelheid: 47

zondag 11 maart 2007

WTC Ruiselede Sportief

Eerste echte officiële keer dat ik met de wielertoeristenclub van het dorp meega. Het weer is echt heerlijk...

Mee met de A's. De meest fanatieke groep van de club, ze houden er altijd een deftig tempo op na, dit is ook nu het geval.
De benen zijn redelijk goed. Ik heb redelijk wat op kop gereden en op het einde een gat van 100m toegereden en daardoor kansloos in de sprint. Ik moet nog wat ervaring opdoen.

Statistieken:

Afstand: 90 km
Gemiddelde: 34.5
Maximum snelheid: 59.3
Platte banden in de groep: 3 (allemaal in de eerste 15 km)

zaterdag 10 maart 2007

Schattig...

Proximus Moblog Picture
view this picture on my Proximus Moblog

Na de algemene uitroeiing van de vorige kudde, is het tijd voor nieuw bloed op ons weide. Dit keer geen gewone schapen maar een Friese Bles.

Een algemene uitleg hierover vind je op deze site.

Ik heb wel nog geen namen voor deze twee lammetjes en hun mama. Enig idee? Voorstellen zijn welkom.

donderdag 8 maart 2007

De geciviliseerde beschaving anno 2007...?


Sprekende camera roept overtreders tot de orde

BRUSSEL - In geen enkel land worden de burgers zo vaak en consequent in de gaten gehouden als in het Verenigd Koninkrijk, waar ongeveer evenveel camera'staan als er mensen wonen. En het wordt nog erger, zo meldt de Sunday Times, want bij de beelden komt er binnenkort ook geluid. Met als doel mensen die iets fout doen luid en duidelijk tot de orde te roepen.

In het Noord-Engelse Middlesborough scheurden enkele dagen geleden twee meisjes bladzijden uit een tijdschrift en gooiden die weg. De camera's legden dat vast, zoals gewoonlijk, en daar besteedden de meisjes geen aandacht aan. Maar dat veranderde toen er plots een luide, boze stem klonk die hen opriep het papier ineen daarvoor bestemde bak te gooien. Pijnlijk voor de betrapten, want de hele straat kon de terechtwijzing horen.

Middlesborough is de eerste Engelse stad waar aan de camera een luidspreker is verbonden, zodat de mensen die de beelden vanuit hun commandopost bekijken daar ook verbaal op kunnen reageren, maar het zal zeker niet de laatste zijn.

Deze week zou het ministerie van Binnenlandse Zaken officieel bekend maken dat de 'sprekende camera' in nog meer stedelijke centra zal worden ingevoerd. Vier steden volgen op korte termijn, en als ook die proeven naar wens verlopen, komt de rest van het land aan de beurt.

En mochten de betrapte en toegesproken overtreders al die waarschuwingen toch in de wind slaan, dan wordt zelfs overwogen om een van de camerabeelden uit te printen en in een plaatselijke krant te laten afdrukken, om de betrokkene op die manier nog nadrukkelijker aan de schandpaal te nagelen.

En ook daar blijft het niet bij. In navolging van een techniek die ook al in Nederland wordt getest, willen de Britten aan hun camera's namelijk ook apparatuur koppelen die gesprekken kan afluisteren om op die manier 'agressieve voornemens' in de kiem te kunnen smoren.
Dit artikel trok zeker en vast mijn aandacht nu de discussie rond het recht op
privacy razend actueel is.
Men raakt er maar niet uit of het plaatsen van camera's die u in uw dagelijkse bezigheden filmen een inbreuk zijn op uw privacy. Ikzelf heb persoonlijk niet al teveel problemen met deze camera's, ik juich ze zelfs toe als het gaat om camera's die diefstal en anderen moeten tegengaan maar sprekende camera's vind ik toch wel een beetje te ver gaan. Ik pleit er toch voor om het vermanend vingertje dat nu onmiddelijk de lucht in gaat als overtreders door deze mechanische stem worden aangesproken over te laten aan de overheid. Zij zullen met een gepaste sanctie deze overtreders op het matje roepen. Laten we dat alsjeblieft niet overlaten aan een camera...
Maar daar blijft het niet bij... Als de overtreders geen gevolg geven aan wat er wordt gevraagd is het zelfs mogelijk dat een momentopname wordt afgedrukt en in een plaatselijke krant wordt gepubliceerd... Zo timmeren we de overtreders aan de "moderne" schandpaal en tegelijkertijd worden we een aantal eeuwen in de tijd teruggekatapulteerd... Herinneren we ons nog de geschiedenislessen met de wrede, morele straffen van vroeger waar misdadigers op de markt werden uitgestald of op een kar werden rondgereden? Uitgejouwd door de menigte en met rotte vruchten en andere vunzigheid bekogeld? Wel, is deze moderne vorm van de schandpaal ook niet die richting aan het uitgaan? Weliswaar iets geciviliseerder maar waar het begint weten we, nl. in een plaatselijke krant. Maar komen ze de volgende keer op het internet? Maken ze een site voor "de mensen die hun papiertjes niet in de vuilbak gooien?" Welke gevolgen heeft dit? Blijkbaar zijn er mensen die ervan overtuigd zijn dat dit de juiste manier van handelen is... Ik dacht dat respect voor elkaar ons al een heel eind verder zou helpen. Bij deze manier van werken heb ik echter sterk mijn twijfels...
Geschreven door Henk

Ontspanning na ziekte

Proximus Moblog Picture
view this picture on my Proximus Moblog

Statistieken:

Afstand: 71 km
Gemiddelde: 32 km/u
Temperatuur: 10°C

dinsdag 6 maart 2007

Belg betaalt fraudegeld Laurent




Koning betaalt voordelen Laurent terug

BRUSSEL - De Civiele Lijst van de Koning heeft beslist om een bedrag van 185.000 euro te schenken aan Defensie. Dat bedrag komt volgens Defensie overeen met de ,,meerwaarden en onterechte verrijking'' die prins Laurent, zijn woning en zijn stichting hebben gehaald uit de fraude met eindejaarsfacturen bij de Belgische marine.
Beide partijen stellen dat dit geen enkele erkenning van verantwoordelijkheid inhoudt in hoofde van Prins Laurent noch van de Koninklijke Schenking.Het bedrag werd vastgelegd op 185.000 euro ,,na onderzoek van de interne boekhoudkundige gegevens van het departement Defensie voor de periode vanaf 1993 en op basis van de gerechtelijke expertiserapporten'', luidt het.,,Om zo snel mogelijk tegemoet te komen aan de wensen van de koning, heeft de Civiele Lijst van de Koning beslist om een bedrag van 185.000 euro te schenken aan Defensie'', klinkt het in het persbericht. Dat bedrag zal in de eerste plaats gebruikt worden om de verbouwingswerken te bekostigen aan woningen van personeelsleden van Defensie die het slachtoffer zijn geworden van een werkongeval.De Civiele Lijst van de Koning is de vergoeding die de vorst krijgt om in totale onafhankelijkheid zijn ambt te kunnen uitoefenen. De lijst bevat enerzijds een dotatie en geeft de koning anderzijds een gebruiksrecht op de koninklijke gebouwen. Daarnaast krijgen enkele leden van de koninklijke familie nog een dotatie.Tijdens zijn kerstboodschap had Koning Albert al laten verstaan dat iedereen die een of andere manier van fraude profiteert, bewust of onbewust, de schade moet terugbetalen. ,,Wanneer het gerecht verduisteringen vaststelt, lijkt het me billijk dat de schadeloosstelling iedereen zou treffen die er voordeel uit haalde", zo zei de vorst toen in zijn toespraak.

Marineproces

Van 8 tot en met 16 januari werd het fraudedossier behandeld voor de correctionele rechtbank van Hasselt. Op 13 februari volgde het vonnis. Via een constructie met valse facturen was tot 2,2 miljoen euro verduisterd ten nadele van de Belgische zeemacht. Een deel daarvan werd gebruikt ten voordele van prins Laurent. Volgens het openbaar ministerie werden in de Villa Clémentine, de woning van prins Laurent, werken uitgevoerd voor een bedrag van 150.000 euro. De stichting Prins Laurent ontving daarnaast leveringen voor 37.200 euro. Prins Laurent, die tijdens het proces kwam getuigen voor de rechtbank, gaf toe dat hij op de hoogte was dat zijn woning werd opgeknapt met geld van de marine, maar zei dat hij geen reden had om te twijfelen aan de legitimiteit van de handelswijze van zijn toenmalige adviseur, Noël Vaessen.
Dit staat vandaag in de krant. Het artikel komt uit Het Nieuwsblad.


Ik heb wat research gedaan naar het begrip 'civiele' lijst, waar ik de dotatie van de prins in kwestie even heb nagekeken:

"Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Laurent
Wet van 7 mei 2000.Art. 3bis. Vanaf 1 juli 2001 wordt ten laste van de openbare schatkist een jaarlijkse dotatie van 272.682,88 euro toegekend aan Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Laurent.Dit bedrag is gekoppeld aan de index van de consumptieprijzen van juni 2001."


Een bedrag van bijna 273.000 euro alleen voor het feit om de zoon te zijn van je vader. Daarbij komt waarschijnlijk nog dat hij hier en daar in een bestuursraad zetelt om het "aanzien", als hier over dit woord nog mag gesproken worden, van het bedrijf op te krikken.

Ik begrijp goed dat hij heel wat geld nodig heeft om zijn status als prins te vervullen. De dure kleren om naar feestjes te gaan, je kinderen naar school sturen (zelfs met de premie voor onderwijs, die ook hij binnenkort zal krijgen), de dure auto's (je kan toch niet naar ieder feest met dezelfde auto rijden), zijn personeel, enz.


Als hij eerlijk is tegenover zichzelf en wij de media mogen geloven dan zou het niet meer dan normaal zijn dat hij gewetenswroeging krijgt en vanuit zijn goed hart, niet alleen voor dieren, het geld op een of andere manier terug betaalt. Met een spaarplan over vijf jaar? Zo zou hij als vele belgen misschien es leren om ook te sparen. Als we dit in zijn geval al sparen mogen noemen...


Waarschijnlijk omdat hij zelf het geld niet kan ophoesten en er anders gevaar dreigt voor de federale staat België, heeft de Koning, zijn vader, een goede beslissing genomen. Hij geeft het goede voorbeeld door terug te betalen wat je onrechtmatig hebt verkregen (ookal weet je het niet dat er voor ongeveer 150.000€ aan je huis is verbouwd) en toont hoe men een meerderjarige zoon in nood moet helpen.

Nu we het toch over de Koning hebben... In de grondwet staat dat hij onverantwoordelijk is en hij voor iedere handeling een contraseign (tegentekening) van een minister nodig heeft. Dus, voor wie goed leest, heeft de regering, door het te storten aan Defensie, zichzelf terugbetaald. Van waar haalt de regering zijn geld? Juist ja, van ons!

Conclusie: niet de Koning, niet de regering, maar wij, Belgen, hebben Prins Laurent zijn non-chalance betaald. Opmerking! wij hebben dubbel betaald: 185.000€ die oorspronkelijk voor Defensie was bedoeld, wordt gebruikt bij Laurent (ons geld). De civiele lijst betaalt terug (ons geld). In feite kreeg Laurent, gewild of ongewild, 185.000 teveel.

Welkom in de rechtsstaat België.


Het Koningshuis afschaffen... geen geld in mijn portefeuille die er nog durft aan te denken...


Bericht van de webmaster: morgen gastspreker Henk over "De geciviliseerde beschaving anno 2007..."

woensdag 28 februari 2007

Politie-wijding

Ik zat daarnet naar het vrt-nieuws te kijken en het hoofdpunt ging over de betoging in Brussel van de brandweermannen.

In het verslag vertelde de reporter op een bepaald moment: "De politie zette het waterkanon om brandweermannen tegen te houden, die deden op hun beurt hetzelfde..."

Ik vind dit wel eens grappig om te horen. Normaal hoor je dat de betogers hierdoor uit elkaar werden gedreven, terwijl nu ook het omgekeerde gebeurt.
Eén van de eisen luidt dat men wil erkend worden als een risico-beroep, wat ik maar meer dan normaal vind.
Later, na mijn studies, zou ik graag een opleiding volgen tot brandweerman. Het is al van kinds af aan een droom om dit te mogen doen. Bij velen gaat dit weg na de puberteit maar bij mij is het blijven hangen.
De brandweer van Ruiselede bestaat enkel uit vrijwilligers en al meerdere keren heb ik vernomen dat er te weinig vrijwilligers zijn. Nu nog slagen in mijn studies en in het brandweerexamen en het korps van Ruiselede is één brandweerman rijker...

dinsdag 27 februari 2007

Nog 132 dagen en de Tour komt aan

Proximus Moblog Picture
view this picture on my Proximus Moblog


Op maandag 9 juli 2007 komt de 2de rit van de Tour de France aan in Gent. Het wordt een korte rit van 167 km. De renners vertrekken om 13.30 uur in Duinkerke en de winnaar zal de eindstreep op de Charles De Kerchovelaan overschrijden omstreeks 17.15 uur. Volgens de Tourdirectie een heel bijzondere aankomst. Niet alleen omwille van de nijdige helling in volle finale, maar vooral ook omwille van de uitzonderlijk lange rechte lijn van meer dan 670 meter. Volgens kenners het gedroomde parcours voor een koninginnesprint.

Meer over deze rit: de enige echt site van de Tour de France of op de site van Gent.

Ik weet ook dat ze in Aarsele (Tielt) zullen passeren, dus ik zal zeker es een kijkje gaan nemen. Als de dag zo ver is, zal ik jullie zeker laten weten hoe het is afgelopen.

zaterdag 24 februari 2007

Big Brother is watching you

«Snuffelen mag, gluren niet»

metro

De Maleisische staat Terengganu gaat een netwerk van spionnen recruteren om ongetrouwde koppeltje te bespieden. Als ze de koppels betrappen op zoenen, knuffelen of erger, zullen de spionnen de lokale moraalpolitie daarover inlichten. De spionnen hebben enkel de toestemming om rond te snuffelen op publieke plaatsen, gluren blijft verboden, verzekeren de lokale autoriteiten. «Verwacht geen gluurders achter een boom of agenten met verrekijkers», klinkt het.
Ik las dit artikel gisteren in de Metro, de krant die vele treinreizigers bezighoudt tijdens de rit.

Je zou bang worden om verliefd te worden in dergelijk soort regimes. Nu vraag ik mij af: er staat in het artikel dat de spionnen niet zullen gluren... Als je naar een kussend koppeltje aan het kijken bent dan sta je toch niet me je mond open heel uitdrukkelijk te kijken, maar integendeel kijk je eens vluchtig en nieuwsgierig in je ooghoeken?

woensdag 21 februari 2007

Tweedaagse Ardennen












Paar maanden geleden had ik aan Wouter eens een voorstel gedaan om es samen een weekendje naar de Ardennen te gaan. Ik was het al wat vergeten toen Wouter het mij vorige week voorstelde: de weergoden beloofden goed weer en wij hadden een paar dagen vrij: dit leek het ideale moment.

Wouter had zitten rondkijken voor een verblijf en uiteindelijk belandde hij op Ranch Don Diego.
Zaterdag was onze kamer geboekt.

19/02/2007

Maandagochtend rond 8.00 sta ik bij Wouter. We laden zijn fiets en zijn bagage de auto in en dan op weg naar Harre, waar het hotel gelegen is. Zonder ook maar enig probleem parkeer ik de auto 2 en een half uur later op een kleine parking in het dorpje Beffe. We maken ons fietsklaar en om 10.45 zitten we op de fiets voor een Ardeens avontuur. Voor de route verwijs ik graag door naar Wouter.

Het is zeldzaam om gewoon een stukje plat te vinden en bijna alles gaat bergop en bergaf. We bedwingen heel wat lastig, en soms lange, heuvels. Soms is het, voor mij althans, echt afzien maar daar word je hard van. Na ongeveer 3u40 op de fiets bereiken we de auto terug.
Al ons gerief in de auto en richting hotel.

Een vriendelijke mevrouw geeft ons de sleutel van kamer 7. Een propere, eenvoudige kamer met twee bedden en een prachtig verzorgde badkamer en vooral een ruime douche. Na een frisse douche besluiten we de bizons, die bij het hotel horen maar omdat het hotel nog maar op een nieuwe plaats is geopend, zitten de bizons enkele 10 tal kilometers verder, op te zoeken. De zoektocht naar de bizons word er één van een lange adem. Na enkele telefoontjes en een helpende gps zitten we eindelijk op de juiste weg en vinden we de bizons. Prachtige beesten en ook nog lekker om op te eten (zie verder).
Nu we toch in de buurt zijn van Bar de Fraiture lijkt het ons wijs om eens te gaan kijken wat dat nu eigenlijk is. Het is een chique frituur op één van de hoogste punten van België (647m). Onze magen beginnen te grommen en we keren terug naar het hotel.
We verorberen een bizonbrochette met groentjes en frietjes. Bizonvlees is niet zo mals als gewoon rundsvlees en heeft een pittigere smaak. Lekker!

Terug op de kamer stippelen we de route uit en vallen na wat bijpraten in slaap.

Statistieken:

Afstand: 67 km
Hoogtemeters: 1450
Max. snelheid: 75 (Wouter: 79)

20/02/2007

Om negen uur zitten we aan het ontbijt. Een eenvoudig ontbijtbuffet waar je zoveel mag nemen als je zin hebt. Na het ontbijt ruimen we onze kamer op en maken ons vertrek klaar.
De vorige dag had ik koud aan mijn hoofd omdat mijn muts niet onder mijn helm paste, daarom wou ik iets om mijn hoofd de bedekken. In het winkeltje bij het hotel verkopen ze Bandana's. Zeer handig muts, sjaal, ... en door een rekenfoutje van de patron niet zo duur. Wouter had beloofd aan zijn ouders om een bizon mee te nemen dus doet hij dat ook.

We rijden terug naar Beffe, zelfde parking. We rijden langs prachtige wegen onder een pril lentezonnetje dat echt deugd doet. Het wordt zelfs 16°C. Mooie hellingen, vooral lastige, met leuke afdalingen volgen elkaar op. Na de rit consumeren we, een pannenkoek met kaas voor Wouter en een Dame Blanche voor mij, in het plaatselijke restaurant - tea-room 'Befferlyhills'.

We hebben nog tijd over en rijden naar La Roche. Buiten de ruïne van een kasteel is daar niet veel anders te doen. We rijden dan maar verder richting Bar de Fraiture. Onderweg stoppen we nog eens bij de bizons om mooie foto's te nemen. De vorige dag was het schemerlicht al gevallen waardoor mooie foto's maken moeilijk is.
Via Bar de Fraiture komen we in Hauffalise, gekend van het WK Mountainbike. Dankzij een informatiedienst van de stad vinden we waar we op zoek naar zijn: het dwergenbier. We kopen wat voor onze ouders en drinken nog iets in het behorende caféetje.
Het is tijd om naar huis terug de keren. Op de terugweg stoppen we in Groot-Bijhaarden om onze honger te stillen in de Lunch Garden. Een uurtje later is Wouter thuis en nog wat later kom ook ik terug thuis.

Een prachtige tweedaagse met aangenaam gezelschap en zeker voor herhaling vatbaar.

Statistieken:

Afstand: 64 km
Hoogtemeters: 1105
Max. snelheid: 67