De uitlaatklep

Verschrikkelijk is het... vier dagen verstenen op je bureaustoel. Het was dan ook meer dan tijd om nog es op het stalen ros te kruipen.

Helemaal stijf vertrok ik thuis om Kris te gaan oppikken in Kanegem en terug te rijden naar Ruiselede. Al gauw bleek dat de benen helemaal niet goed aanvoelden.

Veel wielertoeristen waren deze keer komen opdagen om mee te rijden. Onze groep telde 17 koppen. Vanwege het mooie weer was het nog es tijd om de benen buiten te laten, en dat deed deugd.
Gezellig achteraan in de groep wat bijpraten met Kris, Geert en Filip. Zij sukkelden wat met de gezondheid en fietsen deze keer mee met de B-groep. Het gaf ons (Kris en ik) de gelegenheid om eens te polsen naar de vorige zondagen waarbij we niet aanwezig waren.

Ik had met Kris afgesproken om te demarreren op een afgesproken plaats en hij zou dan gewoon diegene die naar mijn wiel zou springen remonteren. Zo gezegd zo gedaan, ik vertrok op een nogal doorzichtige manier en na 300 meter zat er vier man in het wiel met Kris. Op het moment dat ik werd ingelopen, versnelde Filip. Kris ging vlot mee in het wiel en ik bleef zitten. Niet veel later versnelde de 'onbekende' en loodste mij zo terug bij de koplopers.
Aangezien Filip was vertrokken en heel wat kop had gedaan, versnelde Kris toen Filip stil viel. Alweer probeerde mister X het gat toe te rijden maar deze keer zou het hem niet lukken. Kris won oververdiend. 200 meter voor de finish ging ik nog over mister X en zo werden we dus 1 & 2. Een gedroomd scenario. Het deed echt deugd en Kris had de felicitaties meer dan verdiend.

Nu is het weer tijd om achter de bureau post te vatten. Volgende week zal ik het zelf moeten zien af te maken.

Statistieken:

Afstand: 86 km
Gemiddelde: 31.8