Google
 

zondag 6 april 2008

Filmpje in de afdaling van de Patersberg tijdens E3 Harelbeke



Eveneens foto's te zien bij "verwant met deze blog"!

Wat steekt bambino zoal uit in de vakantie?

Veel regen heeft ervoor gezorgd dat ik in de vorige maanden niet heb kunnen fietsen. Ik was dan ook van plan om die schade in te halen in de vakantie. Nuja, inhalen... veel mooi weer is het niet geweest.

Op Pasen zelf ben ik voor de eerste keer dit jaar meegegaan met de wielertoeristen. We waren slechts met weinig, wegens het slechte weer dat voorspeld werd. Het is ook de gewoonte om de laatste km's een 'finale' te rijden. Diegene die wint, krijgt dan de eer. Zelf zat ik redelijk kapot en moest ik het vooral bij aanklampen houden in de laatste km's. Ik reed wel een gat toe op een favoriet voor de zege die dag. Gelukkig kon niemand overpakken en ik een beetje mijn hartslag laten zaken. Het draaide uit op een sprint. De kans dat ik zou winnen, werd dus opeens heel groot. En zo gebeurde het ook. Eerste rit, eerste zege (terwijl ik er vorig jaar maar 2 had).

De week bleef regenachtig en met een schaarse zonnestraal sprong ik op de fiets (dinsdagavond) voor een ritje op het gemak.

Zaterdag voorspelden ze 'goed' weer. En zo was het ook. Wouter had het voorstel gedaan om naar de E3 prijs te gaan kijken. Hij stelde een prachtige route samen zodat we de renners meerdere keren zouden zien. Een hele krachtige wind zorgde ervoor dat we soms maar net op tijd waren of net niet (maar dat was ook deels te danken aan mijn slechte conditie, waardoor Wouter eventjes moest inhouden). Een schitterend verslag vind je op Wouter's website.

In de tweede week van de paasvakantie zijn de buien al minder talrijk. Dinsdagavond ging ik een uurtje losrijden met Kris, waarna ik nog richting Gent reed met de bedoeling terug te keren, maar daar staken twee platte banden een stokje voor. Blijkbaar een fabricagefout...

Woensdagavond was het de start van het wielerjaar voor de Hertetrappers. Een korte tocht, ideaal om de benen los te rijden met het oog op de dag erna.

Donderdag. Wouter had vrienden uitgenodigd uit Nederland en wilde deze de Vlaamse ardennen es laten zien. Hij koos voor de Reuzen van Vlaanderen (30 hellingen over 140km). Ik verklaarde hem zot, en besloot om ergens op het parcour in te pikken. Een verslag vind je alweer bij Wouter. In Oudenaarde ben ik nog met de wind vol op kop terug naar huis gereden en wel 10 keer doodgegaan... verschrikkelijk.

Vandaag zijn ze zondag: D-Day: het is de Ronde van Vlaanderen. De weerberichten spreken van heel wat regen en toen ik wilde opstaan om te gaan fietsen, regende het ook, dus draaide ik mij nog maar es om. Nu is het eigenlijk mooi weer en voel ik me rot, want vanaf morgen heb ik weer andere verplichtingen... hopelijk kan ik mijn conditie behouden en liever nog: ze verbeteren.