maandag 9 juli 2007
donderdag 5 juli 2007
Foto's l'espinet
De foto's van de reis naar het warme zuiden staan online. Niet alle foto's zijn even denderend maar we zijn tevreden met het resultaat.
woensdag 4 juli 2007
Nieuwe wielen
view this picture on my Proximus Moblog
Ksyrium Elite 2007. Prachtige wielen, lekker licht en ze maken een heerlijk geruis op de fiets. Deze set is het nieuwe model. Er staat meer reclame op, waar vroeger er één keer Ksyrium op het wiel stond, staat het er nu een keer of vijf op.
Hopelijk brengen ze geluk.
Rest verslag Zuid-Frankrijk
Zondag 01/07
Vandaag zouden we Perpignan bezoeken. Om 09.00 brengt Luc ons naar Perpignan. We gaan op zoek naar de bezienswaardigheden in de stad en die blijken niet altijd gemakkelijk te vinden. Na wat geslenter en overleg besluiten we na wat bezoekjes iets te eten in de Quick. Vervolgens zetten we onze trip verder. Aan ons bezoek aan Perpignan hebben we ook een tripje naar de Middenlandse Zee gepland. Jammer genoeg regent het een beetje wat het niet zo aangenaam maakt om op het strand te lopen in Canet-Plage. Toch duiken Pieter en ik in het ruime sop.
Een uurtje later staan we te zoeken naar een bus. Ik neem het heft in handen en ga resoluut op zoek naar een bushalte die ons naar huis zou kunnen brengen, kwestie van toch wat zekerheid te kunnen hebben. Niets... geen bus.
Er zit niets anders op om te liften. We wandelen en liften verder richting Quillan. Het duurt eeuwen vooraleer er iemand stopt. We zijn wanhopig en staan net op het punt met de taxi te gaan wanneer een vriendelijk neger stopt en ons meeneemt naar een stadje wat verder op. Daar begint de miserie opnieuw maar deze keer niet voor zo lang. Een oude man met een 'grote hond' vervoert ons enkele km verder.
We wandelen verder en het wordt duidelijk dat op zondagavond er niet veel verkeer richting Quillan rijdt. We besluiten om opnieuw een taxi te bellen na de laatste twee auto's. Als bij wonder stopt de laatste auto, een koppeltje, en neemt ons een flink eind mee. Maar we zitten nog steeds maar halverwege.
Het wordt al donker en moedeloos wandelen we naar huis. De enkele auto's die passeren, proberen we toch te liften. Alternatieven worden al uitgedokterd (in een schuur slapen, te voet naar huis gaan, ...). Maar God is ons niet vergeten en een mevrouw en haar dochter stoppen en brengen ons helemaal tot in Quillan. Uit vreugde rennen Pieter en ik de hellling naar het huisje omhoog. Na vijf uur liften zijn we eindelijk thuis.
Maandag 02/07
Lang uitslapen is nodig door het avontuur van de vorige dag. Na het ontbijt wandelen we naar beneden, naar de Champion. Vanavond zouden we immers voor Pieters verjaardag een barbecue organiseren.
Om 15.30 zouden Pieter en ik gaan canyoning. Luc had ons beloofd dat hij ons zou meenemen omdat hij naar Perpignan ging. Geen Luc te zien, hij was ons blijkbaar vergeten en dus ook geen canyoning. Jammer...
Er zit niets anders op dan een alternatief te bedenken. Pieter had zijn zusje een cadeau beloofd en die had hij nog niet. Het winkeltje op l'espinet zelf heeft zelf niet veel te bieden. We kijken even op de kaart en zien dat er veel icoontjes bij Nébias en Puivert.
Al liftend geraken we in Nébias. Een rustig dorpje waar... niets te vinden is... Op naar Puivert. Ook hier is niets te beleven en besluiten we nog eens in Quillan te kijken. Het duurt even alvorens we een auto kunnen strikken maar we geraken uiteindelijk met een oude Mercedes vrachtwagen in Quillan.
In een plaatselijk winkeltje vindt Pieter een cadeautje voor zijn zus en ik koop ook iets voor mijn papa.
Terug in ons huisje lijkt een frisse duik in het zwembad wel eens leuk. Hierna nemen we deel aan een quiz georganiseerd door animatie van het vakantiepark. We eindigen... derde laatste.
Om 23.00 is het eindelijk tijd voor de BBQ. Om 02.00 kruipen we onder de wol.
Dinsdag 03/07
Pieters verjaardag! Jammer genoeg moeten we vandaag terug naar huis. Heel het huis wordt uitgekuisd. Dit neemt een hele halve dag in beslag. Om 14.30 voert de shuttle-dienst ons naar de luchthaven. Een paar uur later hangen we in de lucht.
Vanuit Charleroi sporen we toch nog een uur of 3. Om 22.13 haalt mama mij af aan het station in Tielt.
Het was een toffe reis en zeker voor herhaling vatbaar.
Vandaag zouden we Perpignan bezoeken. Om 09.00 brengt Luc ons naar Perpignan. We gaan op zoek naar de bezienswaardigheden in de stad en die blijken niet altijd gemakkelijk te vinden. Na wat geslenter en overleg besluiten we na wat bezoekjes iets te eten in de Quick. Vervolgens zetten we onze trip verder. Aan ons bezoek aan Perpignan hebben we ook een tripje naar de Middenlandse Zee gepland. Jammer genoeg regent het een beetje wat het niet zo aangenaam maakt om op het strand te lopen in Canet-Plage. Toch duiken Pieter en ik in het ruime sop.
Een uurtje later staan we te zoeken naar een bus. Ik neem het heft in handen en ga resoluut op zoek naar een bushalte die ons naar huis zou kunnen brengen, kwestie van toch wat zekerheid te kunnen hebben. Niets... geen bus.
Er zit niets anders op om te liften. We wandelen en liften verder richting Quillan. Het duurt eeuwen vooraleer er iemand stopt. We zijn wanhopig en staan net op het punt met de taxi te gaan wanneer een vriendelijk neger stopt en ons meeneemt naar een stadje wat verder op. Daar begint de miserie opnieuw maar deze keer niet voor zo lang. Een oude man met een 'grote hond' vervoert ons enkele km verder.
We wandelen verder en het wordt duidelijk dat op zondagavond er niet veel verkeer richting Quillan rijdt. We besluiten om opnieuw een taxi te bellen na de laatste twee auto's. Als bij wonder stopt de laatste auto, een koppeltje, en neemt ons een flink eind mee. Maar we zitten nog steeds maar halverwege.
Het wordt al donker en moedeloos wandelen we naar huis. De enkele auto's die passeren, proberen we toch te liften. Alternatieven worden al uitgedokterd (in een schuur slapen, te voet naar huis gaan, ...). Maar God is ons niet vergeten en een mevrouw en haar dochter stoppen en brengen ons helemaal tot in Quillan. Uit vreugde rennen Pieter en ik de hellling naar het huisje omhoog. Na vijf uur liften zijn we eindelijk thuis.
Maandag 02/07
Lang uitslapen is nodig door het avontuur van de vorige dag. Na het ontbijt wandelen we naar beneden, naar de Champion. Vanavond zouden we immers voor Pieters verjaardag een barbecue organiseren.
Om 15.30 zouden Pieter en ik gaan canyoning. Luc had ons beloofd dat hij ons zou meenemen omdat hij naar Perpignan ging. Geen Luc te zien, hij was ons blijkbaar vergeten en dus ook geen canyoning. Jammer...
Er zit niets anders op dan een alternatief te bedenken. Pieter had zijn zusje een cadeau beloofd en die had hij nog niet. Het winkeltje op l'espinet zelf heeft zelf niet veel te bieden. We kijken even op de kaart en zien dat er veel icoontjes bij Nébias en Puivert.
Al liftend geraken we in Nébias. Een rustig dorpje waar... niets te vinden is... Op naar Puivert. Ook hier is niets te beleven en besluiten we nog eens in Quillan te kijken. Het duurt even alvorens we een auto kunnen strikken maar we geraken uiteindelijk met een oude Mercedes vrachtwagen in Quillan.
In een plaatselijk winkeltje vindt Pieter een cadeautje voor zijn zus en ik koop ook iets voor mijn papa.
Terug in ons huisje lijkt een frisse duik in het zwembad wel eens leuk. Hierna nemen we deel aan een quiz georganiseerd door animatie van het vakantiepark. We eindigen... derde laatste.
Om 23.00 is het eindelijk tijd voor de BBQ. Om 02.00 kruipen we onder de wol.
Dinsdag 03/07
Pieters verjaardag! Jammer genoeg moeten we vandaag terug naar huis. Heel het huis wordt uitgekuisd. Dit neemt een hele halve dag in beslag. Om 14.30 voert de shuttle-dienst ons naar de luchthaven. Een paar uur later hangen we in de lucht.
Vanuit Charleroi sporen we toch nog een uur of 3. Om 22.13 haalt mama mij af aan het station in Tielt.
Het was een toffe reis en zeker voor herhaling vatbaar.
Abonneren op:
Posts (Atom)
