Google
 

zondag 29 april 2007

Echt ontgoocheld...

Zondag, fietsdag! Rond 8.20 kwam ik aan het clublokaal waar een paar minuten later een club uit Kanegem kwam verbroederen. Vooral verbroederen na de rit...

Zoals twee weken terug, ging het richting vlaamse ardennen. Achterberg, Eikenberg, Boigneberg, Monteberg en Molenberg. Het klimmen ging al heel wat beter dan een paar weken terug. Ik kon mee met de eerste drie en op de Molenberg werd ik zelf tweede.
Jammer genoeg geraakten een paar achterop op de Eikenberg en we hebben ze pas teruggezien aan het clublokaal, ze waren blijkbaar de Eikenberg helemaal boven gereden terwijl rechts afsloegen. Eén onder hen was Filip, de te kloppen man in de sprint. In mijn voordeel?

We kwamen zoals gewoonlijk langs Poeke terug. Om een kans te maken, heb ik nog wat in de wielen gehangen en opschuiven door van het ene wiel naar het andere wiel te springen. Zonder veel krachten te verspillen gingen we de laatste bocht in en het was nog ongeveer 250m. Ik kon mijzelf niet meer bedwingen en ging vol door. Net voor de meet kwam Frans er nog over... Ontgoocheld tot en met, maar ik kreeg heel wat bemoedigingen.
Vorige week 3de, vandaag 2de. Dinsdag 1ste? Zondag 1ste? Nog twee kansen en dan zit het erop voor een maand, examens komen nu eenmaal ongelegen.
Btw... ik reed mijn snelste sprint: 60.3 km/u op de top, maar dat bleek nog niet voldoende.

Statistieken:

Afstand: 98 km
Hoogtemeters: 505
Gemiddelde: 33.2
Topsnelheid (in de afdaling): 63 km/u

zaterdag 28 april 2007

The Good Shepherd

Reeds enkele keren ben ik met de fiets naar Gent gereden, en het bevalt mij. Het is een rustige rit in een prachtige natuur... Gisteren deed ik het dus opnieuw.
Ik had met Wouter afgesproken in Landegem om naar Gent te rijden en met Atze om terug te fietsen van Gent. Atze had nog zin een klein toertje bij te doen, dus passeerden we eerst langs mijn huis om iets te drinken en die zware rugzak achter te laten want die werkt nogal in op mijn rug. Via Kruiskerke, Maria-Aalter naar Beernem en terug.
Het weer was prachtig maar misschien net iets te warm, drinken was dan ook de boodschap. Toen ik thuis kwam, had ik een mooi aantal km op de teller: 98 km. En dat voor een vrijdag.

Statistieken:

Afstand: 98 km
Temperatuur: 28°C

Photo of The Good Shepherd,  Matt Damon, Angelina Jolie

Maar dit alles ter zijde want s'avonds ben ik dan naar de cinema geweest. Naar The Good Sherpherd.

Voor een recensie: Vrt-nieuws - The Good Shepherd.

Eigen mening:

De film duurt lang: 2u 47 min en soms kan hij wat langdradig lijken maar als je het achteraf bekijkt, is elk onderdeel in de film noodzakelijk voor het verhaal. De Niro moet ook van flash-backs houden want de film staat er bol van. In het begin is het moeilijk om onmiddellijk mee te zijn met de verhaallijn maar geleidelijk aan valt alles in een plooi.
Het is niet echt een actie-film, maar een thriller. Een verhaal over de harde wereld van 'contra-spionnen' en de CIA.
De hoofdrolspelers maken de film beter. Angelina Jolie en Matt Damon spelen echt zeer goed hun rol. Prachtige vertolking.

Ik geef de film 8/10: hij was goed maar niet voor mijn smaak maar ik ben toch blij dat ik hem gezien heb. Het is een aanrader.

zondag 22 april 2007

WTC gaat hard!

Vergeet alles over vorige week, deze rit verbreekt alle records!

De rit werd op het trainingschema als 'plat' omschreven, richting Poelkappelle. Wat je plat noemt, heel wat stukken tegen de wind in en vals plat. Het tempo zat er na 15 km al goed in, er werd niet meer onder de 37 gereden.

Na een paar Romeinse heirwegen, enorm slechte wegen, ging het in sneltreinvaart naar Hooglede. Het tempo was verschroeiend hard met een lichte zijwind: 45-55 km/u. Op het klimmetje naar Hooglede kerk zat het spel op de wagen, de ene demarrage na de andere. Maar alles bleef samen.

In Wingene vertelde Jo: "Nu zal ik es zorgen dat het gemiddelde met een halve km/u omhoog gaat" En hij had niet gelogen, vol tegen de wind in, beukte hij tegen 45-47 km/u richting eindstreep. Het tempo bleef hoog en ik kon wat recuperen.

Op 300 meter van de eindmeet, viel het tempo wat stil en zat er een gaatje op het fietspad. Twee tanden groter, en volle bak vloog ik de groep voorbij. Het zag er goed uit, tot op 50 meter Filip weer eens uit het wiel kwam met Kris en ik jammer genoeg derde werd.

De leerschool van vorige week had heel wat geholpen, al had ik misschien nog harder moeten demarreren maar ... dat is voor volgende week. Alhoewel, dan gaat het weer richting Vlaamse Ardennen.

Statistieken:

Afstand: 108 km
Gemiddelde: 35.6 km/u
Hoogtemeters: 225

woensdag 18 april 2007

WTC Tempo maken!


Aangezien mijn pc nog altijd niet is hersteld, moet ik het voorlopig met deze van mijn mama doen. Dit is ook de reden waarom ik nu pas over zondag vertel, ik dacht nl. dat ik maandag mijn eigen computer zou kunnen gebruiken. Niet dus...

Zondag, fietsdag! Ik had mij in de paasvakantie goed voorbereid en voelde dat ik er klaar voor was om met de A's van de wielertoeristenclub in mijn dorp: WTC De Molentrappers, naar de Vlaamse Ardennen te fietsen, ookal had ik er mentaal weinig vertrouwen in.

Ik had in de week gevoeld dat ik iets te laag zat en had mijn zadel wat hoger geplaatst, maar dit meer dan de normale 2 mm per keer. De eerste km had ik er heel wat last van en in de eerste hellende km was het al niet veel beter. De moed begon mij in de schoenen te zinken want we waren nog maar 35-40 km ver.

Tussen de eerste berg en de aanloop naar La Deuze, voelde ik dat het beter werd. De benen werden minder vermoeid en deden bijna geen pijn meer. Op La Deuze kon ik net niet mee met de beste maar was verdiendstelijk 6de boven, wat heel wat beter was dan de 9de plaats op de vorige. En ik had nog over. Ik was bang dat het tempo op de terugweg danig hoog zou liggen dat ik zou moeten passen. Op de laatste klim, een lange brug, besloot ik mijn moment gekomen en zette de aanval in. Ik was eerste boven! Ik keek op de kmteller: 47 km/u.

Even recupereren in de groep en weer vol meegaan op kop, nuja niet helemaal vol... altijd iets overhouden. Kris, die waarschijnlijk de beste benen had vandaag, besloot voor mij de sprint aan te trekken maar daar had ik zelf weinig zin in. Na wat overleg met Jonas, besloten Kris en ik voor hem te rijden.

In de laatste 30 km wanneer het tempo uit de groep ging, of iemand paste om over te nemen, waren Kris en ik daar om de groep op sleeptouw te nemen. De benen waren goed.

De laatste vijf km kregen we de andere groep in het vizier en voor ik het goed en wel besefte ging het tempo met een ruk de hoogte in, wie wou nu niet de andere groep inhalen? Niemand.
Ik had de pech net op kop de laatste 3 km in te gaan en niemand wou nog over nemen, de ene demarrage volgde de andere op en ik probeerde in de mate van het mogelijke op het wiel te springen. Even was ik wat teruggezakt in de groep toen Kris overnam. De snelheid ging niet meer onder de 50 maar Jonas moest een gaatje laten. Mijn aangeboren inzicht, *kuch*, vertelde mij om nog te proberen Jonas mee te kregen door in het gaatje te springen en Jonas terug uit de wind te zetten. Zonder op te letten had ik met dit manoevre ook Filip, de te kloppen man in de print, meegebracht. Net op het moment dat ik in Kris' wiel zat, ging hij aan en moesten we beide passen door de net geleverde inspanningen. We eindigden dan ook net buiten de top 3.

Het is duidelijk, ik moet nog leergeld betalen en ervaring op doen maar zondag is er weer een kans. Hopelijk lukt het dan wel...

Statistieken:

Afstand: 100.3 km
Gemiddelde: 33.7
Max. snelheid: 67
Hoogtemeters: 455
Temperatuur: 21°C

zaterdag 14 april 2007

Samenwerken aan een warme samenleving


Reeds een tijdje geleden opperde Vlaams minister-president Yves Leterme voor een open debat. Zijn eerste stap was mensen hun gedacht te laten opschrijven/typen en dit via email naar hem door te sturen.

Een paar weken geleden werden de mensen die hadden geantwoord op dit verzoek, uitgenodigd om naar Brussel te komen voor een echt open debat met de minister zelf. 300 mensen gingen hier op in, inclusief Henk.

Deze middag smste hij me dat hij zelf in het vrt nieuws was terecht gekomen. Voor diegene die hem niet kennen eventjes een korte uitleg: het filmpje begint met mensen die binnenkomen, hij is de laatste die in beeld is alvorens er van beeld wordt geswitched en hij draagt een blauwe pull en een aktetas. Je kan niet missen. Misschien wordt hij nog beroemd... ;-)

Voor een verslag van de dag verwijs ik graag naar de blog van Henk zelf.

vrijdag 13 april 2007

Ministers en tv-programma's


Deze week hoorde ik op Radio 1 een journalist die onderzoek had gedaan naar de ministers en hun tv optredens. Heel interessant... en dit allemaal op de openbare oproep.

Onze 10 Vlaamse ministers:

- Kathleen Van Brempt, minister van Gelijke kansen, sponsort de fictiereeks "Emma".
- Marino Keulen, minister van Inburgering, pompt 200.000€ in het nieuwe programma dat binnenkort zal te zien zijn "Ruina".
- Dirk Van Mechelen, minister van Ruimtelijke ordening, gaf de hoofdprijs, 500.000€, tijdens het programma "Monumentenstrijd"
- Bert Anciaux, minister van Sport en Jeugd, zette "Vlaanderen Sportland" op poten en is nu in onderhandeling met de commerciële zenders om een jeugdprogramma te maken.
- Fientje Moerman, minister van Economie en Ondernemen, zorgt voor de reeks "Kinderen van Dewindt" en in het najaar "De Bedenkers", met Bart Peeters, die uitvindingen wil belonen.
- Kris Peeters heeft nog geen tv programma maar is in onderhandelingen.
- Inge Vervote, Frank Van den Broecke en Yves Leterme hebben geen plannen.

Het voorstel om een programma te maken komt meestal van het ministerie zelf, volgens de Vrt. Volgens de ministeries komt het voorstel meestal van de Vrt. Dus laten we concluderen dat ze beiden vragende partij zijn.
Dit wil ook zeggen dat de Vrt eigenlijk dubbel gefinancierd wordt: bovenop hun vaste financiering krijgen ze dus nog prijzengeld, geld voor nieuwe programma's, ...

Voor de duidelijkheid: Celebrity Chock is niet Bert Anciaux zijn idee.

Het geval van de Kemmel


De discussie is hevig losgebarsten na de zware valpartijen afgelopen woensdag op de Kemmelberg tijdens de wedstrijd Gent-Wevelgem.

Na de eerste doortocht op de Kemmel lagen al heel wat renners op de grond o.a. Jimmy Casper (zie foto), Wim De Vocht, James Vanlandschoot, ... . De tweede doortocht was al even erg. Het verdict was hard: heel wat renners met een gebroken 'iets', de ene een eleboog, de andere een sleutelbeenbreuk, een duim, ... De kranten staan er vol van.

Nu wil men de Kemmel eruit. Ik ben tegen. Hij moet erin blijven. Het is het moment waar de koers openbreekt, dit jaar was dit letterlijk zo. Hans De Clercq, de koerscommissaris, wil ook dat de Kemmel erin blijft. Hij vertelde net na de koers: "Het is lang geleden dat de renners nog gevallen zijn op de kemmel, maar als ze dan vallen dan vallen ze zwaar!" Robbie McEwen: "Je mag niet remmen anders val je."
De fout ligt bij de renners, bij het materiaal en ook de toeschouwers. Met lichte carbon velgen en houders wip je gemakkelijk van de kasseien en zijn valpartijen onvermijdbaar. Het is een 'natuurlijke' reactie als je voor je iemand zijn drinkbus ziet vallen dat je naar je remmen grijpt, en kasseien die glad liggen... het is levensgevaarlijk. De ene valt, de andere schiet in paniek; gevolg: kettingreactie.
Het idee dat vandaag op de nieuwssite van de vrt stond, vind ik een goed idee: de toeschouwers niet meer toelaten in de afdaling van de kemmel. Zoals je woensdag kon zien, sprongen enkele op de kasseien om de gevallen renners te helpen maar zo zorg je er ook voor dat de renners die nog komen, moeten remmen en dus ook vallen.

De discussie zal nog lang naslepen maar laten we niet vergeten dat een talentvolle jongere heeft gewonnen: Marcus Burghardt van T-Mobile.

donderdag 5 april 2007

Daar bij die molen... Nog eventjes...

Proximus Moblog Picture
view this picture on my Proximus Moblog

Mooi weertje

Proximus Moblog Picture
view this picture on my Proximus Moblog

Tussen het studeren door...

Woensdagavond, goed weer, redelijk wat wind. En genoeg gestudeerd, dus gas geven.

Rond 19.00 spreken de WTC af om te fietsen tot het net niet donker is. Maar ik heb mijn km nog wat nodig dus vertrok ik wat vroeger.

Veel wind, maar na een poos krijg je warm en viel het weer en de wind nog mee. Via Poeke, Hansbeke langs de vaart tot in Maria-Aalter met de nodige toeristen in mijn wiel terug naar huis.

Om 19.00 met de wtc mee. In de groep maar je kon niet echt uit de wind zitten dus een goede training. Het tempo was 'traag' dus is het gemiddelde ook niet zo hoog. Er werd geen finale gereden, tot mijn grote spijt, ik had er wel zin in.

Om 20.30 was ik terug thuis met een goed gevoel. Geen last van de benen.

Statistieken:

Afstand: 89 km
Gemiddelde: 30.5

maandag 2 april 2007

Goed gevoel

Wegens omstandigheden kan ik vandaag maar over gisteren vertellen.

Zondag, fietsdag! Ik wou nog eens die 100 km overschrijden dus vertrok ik wat vroeger om nog wat kilometers te vreten alvorens met de wielertoeristen te vertrekken.

Ik was nog maar vijf km verder toen ik de voorzitter van de club tegenkwam, dus kon ik niet meer verder en was ik wel genoodzaakt om mee te rijden, anders miste ik de groep. Ik reed niet mee met de A's omdat ik eerder in de week ziek was geweest...

Met 17 man en goed weer vertrokken we in Ruiselede. In Lotenhulle al voelde ik mijn moment gekomen en besloot kop te trekken samen met Marc. Het tempo van de vorige koptrekkers, 29km/u, ging met een ruk naar 33-34, en dit tegen de wind in. Het werd plots heel wat stiller in de groep. Na goed een kwartier besloot Marc terug uit de wind te gaan zitten. Ik wou nog even blijven want we reden richting de vaart, goed voor de conditie. Ik heb mij op kop gezet, alleen en later met 2, en eventjes doorgetrokken tot er gemor kwam dat het te snel ging. Na drie kwartier, in Eeklo, ben ik terug van de kop gegaan en mij in de groep genesteld en de mannen met problemen uit de wind gezet.

Ik trapte echt in de boter. Via Nederland keerden we richting Ruiselede terug. Aangezien er wat met problemen waren, werd er niet echt meer tempo gemaakt (iets wat ik miste van bij de A's). Er waren wel nog enkele mannen die zin hadden om een finale te rijden. Ik dus ook. In Doomkerke al, sprongen de eerste weg (6km van de aankomst). Met z'n drieën hielden ze het geen km uit. Al snel werden ze terug gegrepen door het werk van Marc, Wim en mijzelf. De groep bleef samen tot op twee km van de (denkbeeldige) meet. Ik besloot dat het welletjes was geweest en trok iedereen op een lint en vooral op kant, zodat iedereen in de wind zat. Al snel moesten er heel wat lossen. Op goed 500m versnelde ik van op kop en tot mijn groot jolijt zat niemand nog in mijn wiel toen ik omkeek. Aan de aankomst had ik goed 75m voorsprong.

Toen ik thuis kwam, stonden er 105 km op de teller met een gemiddelde van bijna 32. Niet slecht en het gevoel was nog goed. Hopelijk kan ik het doorzetten naar volgende week, en dit misschien bij de A's. Volgende week is trouwens de hoogdag in het jaar: de Ronde van Vlaanderen.

Pronostiekjes zijn altijd welkom!! Mijn pronostiek:

1. Boonen
2. Cancellara
3. Nuyens

Ik heb Nuyens gisteren bezig gezien, en die rijdt echt goed. Hij zal zeker dicht eindigen en wist ook te vertellen dat hij goed wil presteren in de Ronde.

Statistieken:

Afstand: 105km
Gemiddelde: 31.9
Temperatuur: 16°C (19°C maximum)