Carcassonne

Lang uitslapen zit er niet in, om 10.43 zouden we de trein nemen naar Carcassonne. Vlug wat muesli binnenspelen en een bezoek brengen aan de Champion omdat ik te weinig onderbroeken had meegebracht.

Om 11.00 is er nog steeds geen trein en de eerst volgende mogelijkheid om in Carcassonne te geraken is pas om 14.00. Maarten heeft het briljante idee om te liften. Zelf twijfel ik eerst nog, maar er is geen andere mogelijkheid.
Na een 10-tal minuutjes stopt er een vriendelijke meneer van middelbare leeftijd die richting Carcassonne moet. Hij zou ons 10 tal km verder afzetten.
Onder een verschroeiende zon wandelen we verder in de poging nog een chauffeur te strikken. Opeens draait een auto zich en stopt naast ons. Een vriendelijke jongedame, rond de 25 jaar, vertelt dat ze in Carcassonne woont en dat ze ons daar graag wil afzetten. Een uurtje later staan we aan het station van Carcassonne.

Na een lastige klim naar het 12de eeuwse stadsgedeelte, stappen we over een immense loopbrug de dikke stadswallen binnen. De echte middenleeuwse stad die in tack is gebleven, is een streling voor het oog. De warmte maakt het allemaal wat lastiger en mijn interesse is na een uurtje ook ver te zoeken. Stilzwijgend volg ik mijn medereizigers in de stad en vervolgens terug naar het station.

Om 18.43 is er een trein naar Quillan maar omdat we de smaak te pakken hebben, besluiten we het liften nog eens te proberen. De stad is te groot en het is onmogelijk om de richting Quillan te vinden. Vlug snel ik naar het station want om 17.27 vertrekt daar een trein richting Limoux. De twee andere achten het niet nodig om te lopen maar ik zweer bij hoog en bij laag dat we anders de trein niet halen. Alleen loop ik dan naar het station waar de trein vertrekkensklaar staat. Ik storm het perron op en de conducteur wuift naar me om te vragen naar welk station ik moet. Ik vertel hem het verhaal en hij besluit te wachten op Pieter en Maarten. Heerlijk... in België zou dit nooit gebeuren.

We stappen af in Limoux en wagen ons nog eens aan poging om een lift te versieren. Het duurt tergend lang alvorens er iemand stopt. Een vriendelijke dame vertelt dat ze een 18-tal km verder woont en dat ze ons daar zal afzetten. Ze blijkt een ingewekene parisienne te zijn die alles over "la belle France" weet te vertellen. Ze rijdt zelfs even een oud stadje binnen om ons een paar oude gebouwen (13e eeuw) te tonen. We rijden haar dorpje binnen maar de auto blijft rijden en de vriendelijke dame rijdt ons helemaal tot aan ons huisje. Ongeloofelijk.

"En wat hebben we vandaag geleerd, Jan?" Dat Frankrijk liftvriendelijk is. Mijn mening ten op zichte van lifters is allessinds herzien.

Quote van de dag: "De doodstraf voor mensen ben ik tegen, maar niet voor vliegen"(Pieter, nadat een vervelende vlieg zijn nachtrust verstoorde)