Paar maanden geleden had ik aan Wouter eens een voorstel gedaan om es samen een weekendje naar de Ardennen te gaan. Ik was het al wat vergeten toen Wouter het mij vorige week voorstelde: de weergoden beloofden goed weer en wij hadden een paar dagen vrij: dit leek het ideale moment.
Wouter had zitten rondkijken voor een verblijf en uiteindelijk belandde hij op Ranch Don Diego.
Zaterdag was onze kamer geboekt.
19/02/2007
Maandagochtend rond 8.00 sta ik bij Wouter. We laden zijn fiets en zijn bagage de auto in en dan op weg naar Harre, waar het hotel gelegen is. Zonder ook maar enig probleem parkeer ik de auto 2 en een half uur later op een kleine parking in het dorpje Beffe. We maken ons fietsklaar en om 10.45 zitten we op de fiets voor een Ardeens avontuur. Voor de route verwijs ik graag door naar Wouter.
Het is zeldzaam om gewoon een stukje plat te vinden en bijna alles gaat bergop en bergaf. We bedwingen heel wat lastig, en soms lange, heuvels. Soms is het, voor mij althans, echt afzien maar daar word je hard van. Na ongeveer 3u40 op de fiets bereiken we de auto terug.
Al ons gerief in de auto en richting hotel.
Een vriendelijke mevrouw geeft ons de sleutel van kamer 7. Een propere, eenvoudige kamer met twee bedden en een prachtig verzorgde badkamer en vooral een ruime douche. Na een frisse douche besluiten we de bizons, die bij het hotel horen maar omdat het hotel nog maar op een nieuwe plaats is geopend, zitten de bizons enkele 10 tal kilometers verder, op te zoeken. De zoektocht naar de bizons word er één van een lange adem. Na enkele telefoontjes en een helpende gps zitten we eindelijk op de juiste weg en vinden we de bizons. Prachtige beesten en ook nog lekker om op te eten (zie verder).
Nu we toch in de buurt zijn van Bar de Fraiture lijkt het ons wijs om eens te gaan kijken wat dat nu eigenlijk is. Het is een chique frituur op één van de hoogste punten van België (647m). Onze magen beginnen te grommen en we keren terug naar het hotel.
We verorberen een bizonbrochette met groentjes en frietjes. Bizonvlees is niet zo mals als gewoon rundsvlees en heeft een pittigere smaak. Lekker!
Terug op de kamer stippelen we de route uit en vallen na wat bijpraten in slaap.
Statistieken:
Afstand: 67 km
Hoogtemeters: 1450
Max. snelheid: 75 (Wouter: 79)
Het is zeldzaam om gewoon een stukje plat te vinden en bijna alles gaat bergop en bergaf. We bedwingen heel wat lastig, en soms lange, heuvels. Soms is het, voor mij althans, echt afzien maar daar word je hard van. Na ongeveer 3u40 op de fiets bereiken we de auto terug.
Al ons gerief in de auto en richting hotel.
Een vriendelijke mevrouw geeft ons de sleutel van kamer 7. Een propere, eenvoudige kamer met twee bedden en een prachtig verzorgde badkamer en vooral een ruime douche. Na een frisse douche besluiten we de bizons, die bij het hotel horen maar omdat het hotel nog maar op een nieuwe plaats is geopend, zitten de bizons enkele 10 tal kilometers verder, op te zoeken. De zoektocht naar de bizons word er één van een lange adem. Na enkele telefoontjes en een helpende gps zitten we eindelijk op de juiste weg en vinden we de bizons. Prachtige beesten en ook nog lekker om op te eten (zie verder).
Nu we toch in de buurt zijn van Bar de Fraiture lijkt het ons wijs om eens te gaan kijken wat dat nu eigenlijk is. Het is een chique frituur op één van de hoogste punten van België (647m). Onze magen beginnen te grommen en we keren terug naar het hotel.
We verorberen een bizonbrochette met groentjes en frietjes. Bizonvlees is niet zo mals als gewoon rundsvlees en heeft een pittigere smaak. Lekker!
Terug op de kamer stippelen we de route uit en vallen na wat bijpraten in slaap.
Statistieken:
Afstand: 67 km
Hoogtemeters: 1450
Max. snelheid: 75 (Wouter: 79)
20/02/2007
Om negen uur zitten we aan het ontbijt. Een eenvoudig ontbijtbuffet waar je zoveel mag nemen als je zin hebt. Na het ontbijt ruimen we onze kamer op en maken ons vertrek klaar.
De vorige dag had ik koud aan mijn hoofd omdat mijn muts niet onder mijn helm paste, daarom wou ik iets om mijn hoofd de bedekken. In het winkeltje bij het hotel verkopen ze Bandana's. Zeer handig muts, sjaal, ... en door een rekenfoutje van de patron niet zo duur. Wouter had beloofd aan zijn ouders om een bizon mee te nemen dus doet hij dat ook.
We rijden terug naar Beffe, zelfde parking. We rijden langs prachtige wegen onder een pril lentezonnetje dat echt deugd doet. Het wordt zelfs 16°C. Mooie hellingen, vooral lastige, met leuke afdalingen volgen elkaar op. Na de rit consumeren we, een pannenkoek met kaas voor Wouter en een Dame Blanche voor mij, in het plaatselijke restaurant - tea-room 'Befferlyhills'.
We hebben nog tijd over en rijden naar La Roche. Buiten de ruïne van een kasteel is daar niet veel anders te doen. We rijden dan maar verder richting Bar de Fraiture. Onderweg stoppen we nog eens bij de bizons om mooie foto's te nemen. De vorige dag was het schemerlicht al gevallen waardoor mooie foto's maken moeilijk is.
Via Bar de Fraiture komen we in Hauffalise, gekend van het WK Mountainbike. Dankzij een informatiedienst van de stad vinden we waar we op zoek naar zijn: het dwergenbier. We kopen wat voor onze ouders en drinken nog iets in het behorende caféetje.
Het is tijd om naar huis terug de keren. Op de terugweg stoppen we in Groot-Bijhaarden om onze honger te stillen in de Lunch Garden. Een uurtje later is Wouter thuis en nog wat later kom ook ik terug thuis.
Een prachtige tweedaagse met aangenaam gezelschap en zeker voor herhaling vatbaar.
Statistieken:
Afstand: 64 km
Hoogtemeters: 1105
Max. snelheid: 67
De vorige dag had ik koud aan mijn hoofd omdat mijn muts niet onder mijn helm paste, daarom wou ik iets om mijn hoofd de bedekken. In het winkeltje bij het hotel verkopen ze Bandana's. Zeer handig muts, sjaal, ... en door een rekenfoutje van de patron niet zo duur. Wouter had beloofd aan zijn ouders om een bizon mee te nemen dus doet hij dat ook.
We rijden terug naar Beffe, zelfde parking. We rijden langs prachtige wegen onder een pril lentezonnetje dat echt deugd doet. Het wordt zelfs 16°C. Mooie hellingen, vooral lastige, met leuke afdalingen volgen elkaar op. Na de rit consumeren we, een pannenkoek met kaas voor Wouter en een Dame Blanche voor mij, in het plaatselijke restaurant - tea-room 'Befferlyhills'.
We hebben nog tijd over en rijden naar La Roche. Buiten de ruïne van een kasteel is daar niet veel anders te doen. We rijden dan maar verder richting Bar de Fraiture. Onderweg stoppen we nog eens bij de bizons om mooie foto's te nemen. De vorige dag was het schemerlicht al gevallen waardoor mooie foto's maken moeilijk is.
Via Bar de Fraiture komen we in Hauffalise, gekend van het WK Mountainbike. Dankzij een informatiedienst van de stad vinden we waar we op zoek naar zijn: het dwergenbier. We kopen wat voor onze ouders en drinken nog iets in het behorende caféetje.
Het is tijd om naar huis terug de keren. Op de terugweg stoppen we in Groot-Bijhaarden om onze honger te stillen in de Lunch Garden. Een uurtje later is Wouter thuis en nog wat later kom ook ik terug thuis.
Een prachtige tweedaagse met aangenaam gezelschap en zeker voor herhaling vatbaar.
Statistieken:
Afstand: 64 km
Hoogtemeters: 1105
Max. snelheid: 67
Geen opmerkingen:
Een reactie posten