zaterdag 27 maart 2010
woensdag 3 maart 2010
Poging 2
Net zoals gisteren was het prachtig weer. Ideaal om nog eens met een oude bekende af te spreken. Om half 5 wachtte ik Wouter op aan zijn stageplaats. Samen reden we richting Oudenaarde via de vaart. Ergens net voorbij halfweg heb ik mij gedraaid en terug gereden. Net op tijd, want het begon al te schemeren.
Ik ben niet ontevreden. Opnieuw op het gemak gereden en toch een ronde 50 km.
Ik ben niet ontevreden. Opnieuw op het gemak gereden en toch een ronde 50 km.
maandag 1 maart 2010
Payback Time
De fysieke ellende en bedroevende weeromstandigheden hebben het fietsen de afgelopen weken na genoeg herleid tot nul. Daarvoor was het ook al vijf maand niets. Conclusie: herbeginnen van nul.
Vandaag scheen de zon dan toch eindelijk eens. Op advies van de osteopaat mocht het fietsen niet intens zijn en vooral niet te lang. Bijgevolg bleef het bij een kort ritje van 1u15 min met ongeveer 34 km. Veel kan ik niet verwachten en dat zal nog een tijdje duren...
Op hoop van beter weer, tijd en goesting!
Vandaag scheen de zon dan toch eindelijk eens. Op advies van de osteopaat mocht het fietsen niet intens zijn en vooral niet te lang. Bijgevolg bleef het bij een kort ritje van 1u15 min met ongeveer 34 km. Veel kan ik niet verwachten en dat zal nog een tijdje duren...
Op hoop van beter weer, tijd en goesting!
zaterdag 27 februari 2010
Tijd om de draad terug op te pikken?
Het is niet eventjes geleden, maar bijzonder lang geleden dat hier nog een bericht met tekst is verschenen. Het lijkt mij niet noodzakelijk toe te lichten wat hiervan de oorzaak is maar tijdsgebrek, vergetelheid, ... e.d. meer zijn een plausibele uitleg.
Met verse moed hoop ik jullie hier op de hoogte te houden van frivole activiteiten, innemende verhalen of mijn kijk op de actualiteit.
Bij deze,
tot binnenkort,
Jan
Met verse moed hoop ik jullie hier op de hoogte te houden van frivole activiteiten, innemende verhalen of mijn kijk op de actualiteit.
Bij deze,
tot binnenkort,
Jan
maandag 23 november 2009
Domino verplicht naar de eeuwige jachtvelden
view this picture on my Proximus Moblog
Het beklijvende verhaal van een prachtige kat. In september 2008 werd Domino geboren in een nest van vijf jongen. Nog voor het nieuwe jaar stierven zijn broertjes en zusjes. Domino overleefde als enige de strenge winter.
Een sterke, speelse en vooral slimme en sociale kat, die gehecht was aan mensen. Als je buiten was, kon je geen twintig meter lopen alvorens Domino je kwam begroeten. Zat je op het terras, dan kwam hij gezellig in de stoel naast je liggen en leek het wel alsof hij aan het gesprek deelnam.
In oktober sloeg het noodlot toe. Het was al ongewoon dat Domino niet meer was komen opdagen bij het eten maar twee dagen wegblijven was helemaal niet koosjer. Wat later werd hij gevonden naast de wijnton in de tuin. Helemaal uitgeput, gedesoriƫnteerd, doof en in de onmogelijkheid om nog te stappen. Na twee weken was de situatie nagenoeg stabiel. Domino hoorde niet meer, kon quasi niet meer stappen en zag niets meer.
Het was bijzonder moeilijk om de finale beslissing te nemen. Niemand verliest immers een geliefd dier. Domino was niet alleen een kat maar een deel van het gezin - een deel van "thuis".
zondag 15 november 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)